Bijna lacherig werd erover gedaan; wie moet zich immers motiveren voor een wedstrijd tegen Duitsland? Nee, daar hoefde echt niemand zich zorgen over te maken. De aartsvijand die wachtte én dat ook nog eens na een 1-0 nederlaag tegen Denemarken. De tot-de-tanden-bewapend-verzekeringspolis was door Oranje afgegeven.
Waarschijnlijk hadden pers en supporters de kleine lettertjes niet gelezen. Daarin moet iets gestaan hebben dat Van Marwijk en z’n spelers ook nog konden opteren voor de ontsnappingsclausule op zondag. De absolute wil om te winnen, de strijdlust, het do or die-gevoel, het knokken voor de laatste kans; het was niet waarneembaar. Neen, het was onbeschaamd lamlendig, energie- en futloos.
Het heilige vuur lijkt weg, zoals in Zuid-Afrika. Toen het voetbal ook niet best was, maar waar de heren ‘op een missie waren’. Er was een duidelijk doel; de ploeg geloofde daarin; was scherp(er) en presenteerde zich sterk als een eenheid.
Woensdag oogde het elftal met het komt-allemaal-wel-goed-idee het veld op te zijn gegaan. Wij zijn immers de vice-wereldkampioen, zijn door de kwalificatie gecruised en wij overleven al sinds mensenheugenis de poule des doods, dus waarom nu niet? Net zoals tegen de Denen keek Oranje bij vlagen apathisch toe hoe eenvoudig de werd rond gespeeld. Met hetzelfde gemak werd aan de verkeerde kant gedekt en verdwenen Duitsers in een drafje zo uit de rug van de verdedigers.
Tegen dat soort fouten is geen tactiek bestand natuurlijk. Inzet is de basis. Als de automatismen haperen, de spelers niet ‘goed staan’ of uit vorm zijn, dan moet vechtlust een elftal in de wedstrijd houden. Smijten met energie is dan het vangnet. Toon aan dat je er alles aan wilt doen de winst uit het vuur te slepen.
Eigenlijk is het te gek voor woorden deze conclusie te moeten trekken. Zorgwekkend is het dat deze generatie, die zegt te willen oogsten, zich niet maximaal kan opladen voor een alles-of-niets-duel tegen Duitsland. Of een EK. Bij de BBC constateerde Clarence Seedorf al tweemaal dat Oranje lijkt op een uitgeputte energiebron. Wesley Sneijder sprak dat tegen. Ze hebben wel degelijk alles gegeven. Hij had zelfs last van z’n knie…
Inmiddels sijpelen de verontschuldigingen vanuit het Nederlandse spelerskamp aan het volk door. Na Sneijder heeft nu ook Gregory van der Wiel boetedoening gedaan voor de prestatie tegen de aartsrivaal. “Helaas hebben wij er geen feestje van kunnen maken”, schrijft de rechtsback vandaag op z’n eigen digitale huis, terwijl hij de steun van de fans prijst.
Pappen en nathouden noemen wij dat thuis. Tijd van beloftes is geweest. Dat Nederland überhaupt nog een kans heeft verder te geraken op dit EK mag een godswonder heten. Ieder lid van de selectie hamert op dit gegeven. Uitschakeling is nog geen feit en ‘ze’ gaan ervoor. Zondag tegen een stug Portugal moeten woorden daden worden. Terug naar de basis.
