Met enig plezier heeft Nederland gisteren kennis genomen van de loting van FC Twente in de voorronde van de Europa League. Volgende week donderdag, vier dagen nadat het huidige seizoen wordt afgesloten met de EK finale, begint voor de Tukkers het nieuwe seizoen met een tweeluik tegen het ‘grote’ UE Santa Coloma uit Andorra.
Rommelige voorbereiding
In een tijd waarin steeds meer clubs en spelers klagen over een volle speelkalender, is het een gotspe dat de seizoenen zo direct in elkaar overlopen. Twente mag van geluk spreken dat ze met Luuk de Jong en Emir Bajrami slechts twee EK-gangers in de gelederen hebben, die ook nog beiden in de poulefase zijn uitgeschakeld.
Toegegeven, de wedstrijdjes tegen de Andorrese semi-profs kunnen gewoon worden beschouwd als veredelde oefenwedstrijden. Maar toch, als FC Twente uiteindelijk het hoofdtoernooi van de Europa League haalt, hebben ze voor september al acht kwalificatieduels gespeeld, drie competitiewedstrijden en is er direct na de eerste competitiewedstrijd nog een totaal overbodige oefeninterland gepland. En dan te bedenken dat er in die tijd ook nog een blijvende onzekerheid is over welke spelers er zullen vertrekken en welke er bij zullen komen.
Wildgroei aan deelnemers
De vraag roept zich daarom op waarom de nummer drie van de Andorrese competitie überhaupt Europees mag spelen, evenals de nummer vier van Malta (Floriana FC) of de nummer vijf van Noord-Ierland (Crusaders FC). De laatste jaren is er in alle internationale toernooien een duidelijke trend te zien van een groeiend deelnemersaantal. Waar de vroegere Europa Cup I in eerste instantie bedoeld was voor landskampioenen, is deze in de loop der tijd steeds verder opengesteld voor nummers twee, drie en vier van sommige competities, ondanks de naamwijziging in Champions League.
De andere Europese bekertoernooien zijn nog verder aan inflatie onderhevig. Waar er vroeger een prestigieus bekertoernooi was voor bekerwinnaars, zijn we nu bij het punt beland dat half Europa Europees mag spelen. Een eer voor deze clubs? Nee, verre van dat. UE Santa Coloma mag van geluk spreken dat ze een relatief goedkope trip naar Enschede kunnen boeken. Een tegenstander uit Kazachstan of Armenië zou een regelrechte financiële ramp zijn geweest voor de club in de marge. Joop Munsterman zal grif toegeven dat Twente financieel erop moet toeleggen bij dit soort wedstrijden.
Neergang van de nationale bekertoernooien
De volle speelkalender zorgt er verder voor dat afgelaste competitiewedstrijden moeilijk ingehaald kunnen worden. De pijn laat zich nog het duidelijkst voelen bij de nationale bekertoernooien. De prijs voor de eindoverwinning (plaatsing voor de Europa League) is een prijs die vaak al is binnengehaald met de eindklassering in de competitie, waardoor een beker vaak als troostprijs wordt gezien. Grote clubs mogen vanwege de drukte op de speelkalender zelfs veelal laat in het toernooi instromen, waardoor verrassingen steeds spaarzamer worden.
Bij de FA Cup, toch voor velen nog steeds het mooiste bekertoernooi ter wereld, doen soortgelijke problemen zich voor. De replays – bij een gelijkspel volgt een terugwedstrijd – staan onder druk en waar de dag van de finale vroeger een begrip was, valt deze nu in een gewoon competitieweekend.
Inkrimpen!
Door de volle speelkalender is het een veelgehoorde klacht dat topspelers niet okselfris naar EK en WK eindrondes afreizen. En dan wil Platini nu, als klap op de vuurpijl, het EK voetbal uitbreiden naar 24 deelnemers per 2016! Dat betekent dus dat bijna de helft van de Europese landen op de eindronde vertegenwoordigd zal zijn. Het toernooi dat nu altijd een ijzersterk deelnemersveld kent – dit jaar valt eigenlijk enkel Ierland op als zwakke broeder – zal in kwaliteit afzwakken en de speelkalender zal nog verder dichtslibben.
Nee, als we de belasting op spelers willen verlagen, de kwaliteit van het spel willen verhogen en weer bekertoernooien willen volgen die echt de moeite van het volgen waard zijn, doet de UEFA er goed aan om niet verder uit te breiden, maar sommige toernooien juist in te krimpen. Laat het spelen van Europees voetbal weer een voorrecht zijn voor ploegen die écht gepiekt hebben. Want eerlijk, wie kijkt er nu daadwerkelijk uit naar Twente – Santa Coloma?
