Ha die Mies!
Gisteravond konden we dan eindelijk voor het eerst gaan slapen na de geruststellende klanken van Dalida. Dan is de Tour echt begonnen voor mij. Het is een beetje alsof De Mart zelf over je waakt, vind je niet? Buenas noches mi amor, bonne nuit que Dieu te garde. ‘Gaat u maar rustig slapen, ik hou de boel hier wel in de gaten.’ Al ontploft de Tour, komt de regen met bakken naar beneden en ligt het hele peloton op z’n gat of stiekem aan een infuus, er is altijd één kasteeltuin in Frankrijk die Marthaftig stand houdt.
Over renners die op hun gat liggen gesproken, ik zag gisteren een foto van jouw grote vriend Contador voorbij komen. Hij is flink gevallen tijdens een training. Laten we hopen dat bij schaafwonden is gebleven, daar kunnen wielrenners prima tegen. Helden zijn het.
Eén ding moet me van het hart. Die gele helmen voor de ploeg die leidt in het ploegenklassement? Ver-schrik-ke-lijk. We zagen vandaag dus Cancellara met een gele helm – terecht, want hij draagt de gele trui – maar ook de hele SKY ploeg droeg een gele helm vandaag. De ASO slaat de plank hier volledig mis. Geel zou een beschermde kleur moeten zijn in de Tour. Bovendien, Wiggins reed door die rare regel vandaag in de groene trui. Met een gele helm. Nou zeg ik je! Maar goed, los daarvan:
Leve de Tour!
P
Hola Poncke!
‘We rijden naar het grauwe grijze Seraing, waar kinderen nog restjes erts op hun boterham krijgen.’ Dat soort dingen zeggen de Belgen. Daarom kijk ik Tour op Sporza.
Vandaag Luik-Bastenaken-Luik light met een aankomst voor Sagan of Gilbert. Het is een tendens om aankomsten die omhoog lopen in het parcours op te nemen. Volgens de Belgen komt die tendens uit de Vuelta. ‘Als ze in Spanje ergens een kerk op een heuvel hebben staan, komen ze daar aan’, zegt De Cauwer.
Zo’n rit als die van vandaag is een uitdaging voor de kijkers en de commentatoren. Een klassiek verloop: een vroege ontsnapping, tijdverschil met het peloton blijft hangen rond de 3-4 minuten, hier en daar trekken de vluchters een sprintje voor de bollen- of de groene trui, verder gebeurt er niet veel. We moeten wachten tot de sprintersploegen het gat met de vluchters gaan dichtrijden. Daar beginnen ze meestal pas aan onder de boog van de 20 kilometer.
Halfweg koers slaat de verveling toe. Wuyts en De Cauwer bespreken de hoeveelheid onderbroeken die ze bij zich hebben. Het is snakken naar een incident. Een koe op de weg, een kudde schapen, een naakte boer, de duivel die in zijn drietand valt, een verschrikkelijke onweersbui. Maar nee, er gebeurt niks. Er zijn zelfs geen grote valpartijen, terwijl ze in de eerste week steevast massaal over het asfalt schuiven. Ja, Contador heeft het behang eraf (bedankt voor de foto), maar hij doet niet mee. *huilt*
Waarom blijven we dan toch kijken? Omdat de Tour totaal onvoorspelbaar is. Er kan ieder moment iets gebeuren, er kan elk ogenblik een bommetje ontploffen. Of niet.
Op 22 kilometer voor de streep toch nog een paar valpartijen. De stress komt in het peloton. Eindelijk actie: waaiers, draaien-keren, een petfles op de weg, bijna valpartijen, de daver op het lijf. Daar is de Maas! ‘Dit is met de gas open hè, Michel’, zegt De Cauwer.
De laatste 3 kilometers gaan omhoog. Cancellara tegen Sagan. En dat speelde Sagan heel leep uit. Tegen de gele trui nota bene. Wat een brutale baas! Mooi hoor. Ik heb hem in mijn team voor de groene trui. Morgen Cavendish tegen Sagan. Nog mooier.
Hup!
M
@MiesjeB en @Ponckster die irl Monique Huijdink en Anne Spapens-Hamminga heten, kijken elke dag naar de Tour en tikken ondertussen aan hun Tourboek dat verschijnt in het voorjaar van 2013 bij uitgeverij Nieuw Amsterdam. Zie ook www.100stetourdefrance.nl.
