De start van de Eredivisie is nog ver weg. De meeste teams zijn inmiddels gestart met de voorbereiding en spelen lullige oefenpotjes in de regio. Leuk voor de trouwe achterban om dichtbij de spelers te komen. Leuk voor lokale amateurs om eens tegen de grote jongens te spelen. Leuk voor jeugdige spelers om te snuffelen aan de eerste selectie.
Degradatie in vooruitzicht
Het voorgaande seizoen is vergeten, spelers en supporters starten met frisse koppies en een schone lei. Een positieve sfeer is dan ook vrijwel vanzelfsprekend. Enkel in het Zuiden hangen donkere wolken boven een bruisende stad. Breda maakt zich zorgen over de sportieve en economische toekomst van haar trots. Als zelfs het aantrekken van de transfervrije en middelmatige Michael Breuer niet meer haalbaar is, lijkt dat niet geheel onterecht.
De afgelopen jaren was het al pappen en nat houden in het Rat Verlegh Stadion. De financiële situatie van de club verslechtert ieder jaar, wat gevolgen heeft voor medewerkers, faciliteiten en, niet onbelangrijk, de kwaliteit van de selectie. Waar concurrenten van weleer jonge talenten kopen, deze zich ontwikkelen en met forse winst worden doorverkocht, moet NAC het doen met tweederangs, oudere spelers die graag nog wat meehobbelen op Eredivisieniveau. Aanvoerder en boegbeeld Jelle ten Rouwelaar sprak al eerder zijn zorg uit over de toekomst van de club, die volgens hem zonder rigoureuze veranderingen rechtstreeks op de Eerste Divisie afstevent.
Dweilen met de kraan open
De laatste acht jaargangen wisten de Brabanders slechts twee keer in het zo gewenste linkerrijtje te eindigen. De afgelopen twee seizoenen was er zelfs de constante dreiging van de nacompetitie. Middels opportunisme, inzet en een geweldige sfeer tijdens ‘het Avondje Nac’ werd erger vooralsnog voorkomen, maar het is wachten tot het misgaat. Met het aantrekken van Anouar Hadouir vandaag – wederom een oudere speler met een krasje – telt de selectie van NAC nog steeds maar zestien spelers. Veel te weinig om een rol van betekenis te kunnen spelen.
Van een tussenjaar kunnen we allang niet meer spreken. Het is dweilen met de kraan open. Door steeds transfervrije, oude spelers te kopen bevindt NAC zich in een negatieve vicieuze cirkel. De oudjes leveren geen transfergeld meer op en dus blijft het ieder jaar weer spannend wanneer de boekhoudkundige balans wordt opgemaakt. Als deze tendens niet snel wordt doorbroken, is het wachten op een vrije val. Het mag geen geheim zijn dat een eventuele degradatie de financiën nog harder zullen aantasten, met alle gevolgen van dien.
Sentimenten
Iedereen zal roepen dat een club als NAC in de Eredivisie hoort, maar die sentimenten tellen niet. Bij welke club werd dat niet gezegd toen zij degradeerden? Laten we hopen dat we NAC over tien jaar niet in het rijtje Fortuna Sittard, MVV, Sparta Rotterdam zullen noemen. De club staat garant voor opvallende uitslagen en spectaculaire thuiswedstrijden. Na regen komt doorgaans zonneschijn, maar of de donkere wolken in Breda ooit weer plaatsmaken voor een stralende zon is maar zeer de vraag.
CC Foto: G Lanting
