Ha die Mies!
Je gebeden zijn vandaag verhoord. Een etappe die vanaf de start werd uitgezonden. Van voor de start zelfs, want we kregen Christian Prudhomme te zien, die vanuit de auto het départ réel in gang zette met zijn vlag. De renners rijden altijd nerveus achter de rode auto van de Tourdirectie. Wie probeert er als eerste weg te komen? Gaan ze meteen als de vlag valt? Prachtige televisie. ‘Boksen vanaf de eerste ronde, zoals het hoort’ beaamde Maarten Ducrot. Jens Voigt vloog er meteen in. Hij kondigde het vanmorgen op twitter al aan: ‘hope i got permission from my directors to “mingle” with the action a little…’
De Astana’s missen de slag en proberen het gat te dichten. Twintig seconden. Het gat groeit! Dertig seconden. Veertig seconden. En net als we denken dat het peloton laat begaan rijdt Team Sky het gat dicht. De kopgroep is teruggepakt. De hele kopgroep? Nee, één man blijf dapper weerstand bieden: Jens Voigt. Het peloton breekt in stukken, achterin ontstaat al een bus. Er blijven renners proberen de oversteek te maken. Ik blijf nieuwe namen roepen. Weening, Mollema! Zelfs na de eerste klim blijft onduidelijk wat de uiteindelijke kopgroep gaat worden. Gesink moet lossen. Overal rijden groepjes, het is een heerlijke onoverzichtelijke chaos. Een afdaling, de tweede klim. Nog steeds is het niet gedaan en we rijden al een uur! Kruijswijk, Voigt! Het is zinloos, ik heb inmiddels het halve peloton opgenoemd. Wat een etappe. Dank u Tour, voor het mooie parcours en de heerlijke lange uitzending!
Leve de Tour!
P
Hola Poncke!
Heerlijke etappe. Strijd vanaf de eerste meter. Nu was dit een integrale uitzending, maar ik blijf erbij dat de beginfase van etappes die niet integraal worden uitgezonden, echt de moeite waard zijn. Ik zei het al in mail #5: Ik wil beelden zien vanaf de start tot en met de goede ontsnapping waarbij het vluchtergroepje definitief een voorsprong krijgt en de ploeg van de gele trui op kop van het peloton gaat controleren. En daarna schakelen we pas over naar de live beelden.
De etappe bleef chaotisch. Wuyts slaagde er tegen de klok van vier niet eens in een samenvatting te geven. De verbrokkeling bleef voortduren. Op dit soort dagen is de Tour op zijn mooist. Aanvallen, afzien, opgeven, uitvallen, moed verzamelen en weer aanvallen. Een uitputtingsslag voor alle renners. Uiteindelijk hadden wij Kruijswijk, Mollema, Ten Dam en Hoogerland mee. Maar het bleef ‘zoeken naar cohesie’, zoals Michel Wuyts dat verwoordt. Helaas hadden onze jongens er de kracht niet meer voor. Opmerkelijk hoe fris Sagan meepeddelde met zijn mannen op kop van het peloton. Maar het allerleukste was dat de jonge Fransman Pinot de jagende klassementsrenners voorbleef en op prachtige wijze de rit won. Een geslaagde vluchtpoging, daar hou ik van. Zijn ploeggenoten bleven hem maar omhelzen en kussen terwijl hij geïnterviewd werd door de Franse tv. Ontroerend.
Hup!
M
@MiesjeB en @Ponckster die irl Monique Huijdink en Anne Spapens-Hamminga heten, kijken elke dag naar de Tour en tikken ondertussen aan hun Tourboek dat verschijnt in het voorjaar van 2013 bij uitgeverij Nieuw Amsterdam. Zie ook www.100stetourdefrance.nl.
