Het was de slotklim naar La Toussuire. Bradley Wiggins riep om zijn spreekwoordelijke moeder. In zijn oortje gilde hij tegen Chris Froome dat hij wat moest doen. De concurrentie moest koste wat kost lossen, want de geletruidrager kon niet meer. Froome reageerde met een explosieve demarrage en liet iedereen achter zich. Zelfs zijn eigen kopman. Het duurde niet lang of de ploegleiding greep in. Froome kreeg een telefoontje en via zijn oortje hoorde hij dat hij bij Wiggins moest blijven.
Even stokte de adem van de wielerliefhebber. Want Froome liet zien ontzettend goede benen te hebben. Iedereen was het erover eens dat hij de etappe met gemak naar zich toe had kunnen trekken. En als het even mee had gezeten en hij keihard had doorgetrokken, dan had hij de volgende dag in de leiderstrui mogen vertrekken.
Maar dat werd het dus niet. Froome had een afspraak gemaakt. Hij ging voor de ploeg rijden om Wiggins te ondersteunen. Als meesterknecht van Sky ging hij deze Ronde van Frankrijk in, en zal hij er ook weer uitkomen. Oke, een bergtrui is toegestaan, maar meer zit er echt niet in. Voor eigen succes gaan is echt een no-go.
Ontzettend jammer. Want dit was dé kans voor Froome om het eindklassement van de Tour de France naar zich toe te trekken. Hij heeft de benen en de concurrentie is miniem. Hij liet zien betere benen te hebben dat Wiggins en ook Nibali en Evans hebben het lastig met de Britse klimgeit. Daarnaast liet hij al eerder in de ronde zien een goede tijdrit te hebben, waardoor hij zijn in de bergen gesprokkelde minuten niet zal verliezen op het vlakke.
En volgend jaar dan? Hoor ik jullie denken. Ja.. dan maakt hij meer kans. Met de nadruk op kans. Want met een teruggekeerde Alberto Contador, een fitte Andy Schleck en een getergde Bauke Mollema is de concurrentie levensgroot. Alleen in topvorm zou Froome bovenstaande heren kunnen verslaan. En laat hij die topvorm nou juist dít jaar hebben.
Lees meer van Leander Mascini op Mascini.net
