Menigeen vindt dat bedrijven best een beetje aan ‘zelfregulering’ moeten doen. Voorbeelden van ‘maatschappelijk verantwoord ondernemen’ (MVO) moeten dan aangeven dat het ook anders kan. Zeker wanneer er voldoende weerstand tegen bepaalde praktijken onder de consumenten is, is ‘zelfregulering’ eigenlijk een mooi uitvloeisel van de soms zo gehate ‘markt’ : voor bedrijven is het dan het aantrekkelijkst zichzelf een beetje in te houden. Enige probleem is dat excessen vaak zo succesvol lijken te zijn dat ze wel moeten blijven bestaan, tot het echt niet meer anders gaat. Op een gegeven moment is het doorgaan om het doorgaan. Doorgaan omdat de concurrentie het ook doet, totdat echt elk laatste beetje vernieuwing uit het concept is geknepen. Dan is het enige dat rest een oproep tot ‘zelfregulering’, meer om een op hol geslagen concept tot stoppen te dwingen dan om de consument te beschermen. Nieuwste wapenfeit: een “bel-niet-aan” register om colportage terug te dringen. Een voorstel van een energieleverancier, je verzint het echt niet.
Energie
“Een energieleverancier?”, zegt u. Dat waren toch juist de bedrijven die de afgelopen jaren colportage tot nieuwe hoogtes hebben gedreven? Dat op een gegeven moment zelfs elk studentenhuis meerdere keren per maand werd lastiggevallen door steeds een andere beste energieleverancier? Inderdaad: diezelfde tak wil nu een halt toeroepen aan het aan de deur verkopen van diensten. Essent zegt het zelf, “consumenten [worden] te vaak overrompeld door deze manier van verkopen”. Komen ze nu mee.
Eerst jarenlang Nederlandse winkelcentra en portieken terroriseren en dan roepen dat het ook wel een beetje ver gaat. (nb: Essent zelf doet niet aan colportage, zie comments. Info van Essent over ongewenste colportage en -praktijken vindt u hier.) Alsof de Taliban een voorstel indienen om het ingraven van dingen langs wegen aan banden te leggen. Het werd natuurlijk een beetje te heet onder die voeten, met agressieve campagnes gingen niet alleen de traditionele maatschappijen maar vooral ook nieuwe cowboys de boer op. Op de weinig transparante markt was het ondertussen niet meer de consument, maar de leverancier zelf die werd opgejaagd. Om de cirkel te doorbreken en er in één klap voor te zorgen dat concurrenten dan niet klantjes wegsnoepen komt Essent nu met een oproep voor een apart register. Pardon, om de consument een ‘stukje controle’ in handen te geven, natuurlijk.
Extra sticker
Hoe ziet Essent het “bel-niet-aan” register eigenlijk voor zich? Dat elke colporteur per deur moet gaan kijken of iemand wel of niet in dat register zit, een beetje de Gouden-Gids oplossing dus? Misschien moeten we gewoon een extra sticker op de deur nemen, naast de “Nee-Nee” ook nog de “bel niet aan”. Daarmee zijn we dan ook gelijk van Mormonen en Jehova’s af, tenzij Essent natuurlijk een uitzonderingspositie voor religie’s heeft bedacht. Is het niet veel handiger gewoon iedereen één bordje voor aan de deur te geven: “Nee, ga weg!”? Ben je in één keer overal klaar mee.
Het zal nog wel even duren voor consumenten ook mondig genoeg zijn colporteurs gewoon de waarheid te zeggen zodat de hele praktijk gewoon niet meer de moeite waard is. Tot die tijd is het waarschijnlijk ook nuttig een bordje bij reclame- en marketingafdelingen te verplichten: “Doe eens normaal, gek!”. Hoe je ook niet meer te ‘zelfreguleren’ als het trucje voor je is uitgewerkt.
