Na alle rumoer rondom de ‘Steve Jobsschool’ van Maurice de Hond viel het nieuws rondom deze ontwikkeling een beetje stil, daardoor zou je bijna vergeten dat dergelijke initiatieven intussen ook daadwerkelijk zijn opgestart. Niet alleen worden tablets steeds vaker in verschillende scholen gebruikt, in Emmen is er een begin gemaakt de eerste echte ‘iPadschool’. (Er zijn overigens meer scholen die vinden dat zij de eerste zijn.) Deze school heeft direct besloten wéér een nieuwe technologie in te zetten, de leerlingen krijgen een soort samengebundelde stapels printjes uitgereikt, die men voorlopig ‘boek’ heeft gedoopt. Goed, laten we het niet gekker maken dan het al is: de directeur van de school met ‘Het Nieuwe Leren’ was even vergeten dat er ook nog zoiets als ‘oude contracten’ bestaat. Kan gebeuren natuurlijk, en zo loopt de eerste poging tot volledige vernieuwing voorlopig vast in het zand van oude afspraken en bestaande methoden. (De school zelf zegt er dit over.)
Vastzitten
De school zit vast aan Europese aanbestedingen, oude afspraken met distributeurs en komt er ook nu pas achter dat niet alle lesstof digitaal verkrijgbaar is. Kun je bij de contractuele verplichtingen nog over logge instituties -die altijd uit de pas lopen met nieuwe ontwikkelingen- beginnen, dat laatste is natuurlijk gewoon een misrekening eerste klas van zo’n ‘iPadschool’. Het is niet alsof niemand zich dat eerder had afgevraagd, “wat is er nu eigenlijk beschikbaar?”. Enfin, een hoop goede bedoelingen en de school uit Emmen is buiten deze tegenspoed natuurlijk lekker op weg, maar mooie reclame is het niet voor de Jobsscholen. Dan had De Hond dat toch wat beter uitgedacht. Ondanks zijn ronkende praatje kwam de uitvoering van zijn school eerder neer op nieuw onderwijs dan “iPads gebruiken!!1!”.
De methodiek van zo’n nieuwe school bestaat namelijk natuurlijk helemaal niet alleen uit de invoering van bepaalde appartuur: de iPad-, of Steve Jobsschool is niet alleen een iPad. Met Emmen zal het daarom, ondanks het nogal sneue nieuws, mogelijk ook snel de goede kant opgaan. So what, als ze een paar boeken gebruiken: dat is toch niet waar het om gaat. De tablets zijn niet de vervanging van die boeken, noch de vervanging van het schoolbord. Als we dan nogmaals naar de misrekeningen van de schooldirectie kijken zijn de oude contracten eigenlijk ‘gevaarlijker’ voor de nieuwe lesmethode dan de blunder over niet beschikbaar lesmateriaal. Bij een nieuwe methodiek hoort nieuw materiaal, daarbij passen goede papieren boeken beter dan boeken die je eigenlijk niet wilde maar toch moest afnemen.
Echte vooruitgang
De vooruitgang in het lesgeven zit hem niet in paperless per se, het gaat om hoe de leerlingen de tablet (er bij) gaan gebruiken. Met contractueel verplicht lesmateriaal kan dat wel eens slechter gaan dan met passend materiaal dat nu eenmaal alleen op papier leverbaar was. Dat het om de nieuwe manier van leservaring, en niet om de vervanging van bord of boeken, gaat snapt ook News Corp. Dit mega-mediabedrijf werkt aan een disruptive (Paarse Broeken!) manier van educatie, waarbij een geheel nieuwe leservaring wordt geboden. Daarbij blijft het hopen dat men echt het leerproces induikt, en uiteindelijk niet toch alleen een veredelde CDi-ervaring op een tablet implementeert. Dat jaren ’90 ‘interactief’ model kennen we nu wel, en dat is te licht bevonden.
CC-Foto: Matt Buchanan
