Het internet “gaat nog eens groot worden”, maar in dit grote veld razen de gebruikers rond als sprinkhanen. Ze grazen al rondspringend het internet af, op zoek naar verse content, veel content. Deze ontwikkeling gaat als maar sneller, het volgt de ontwikkeling van het net zelf, en de gebruikers hebben inmiddels vleugels ontwikkeld. Hier en daar blijven nu lege hulzen achter, vraag maar aan de mensen bij MySpace. De vergelijking met sprinkhanen gaat natuurlijk enigszins mank: de gebruikers maken zelf ook wat ze consumeren, maar de wervelstorm waarmee content en gebruikers rondrazen heeft wel hetzelfde overdonderende. En net als bij sprinkhanenplagen is er ook steeds veel bekends terug te zien.
Bepaalde ‘regels’ op het internet gelden al een geruime tijd. Dé manier om bezoekers te trekken is ‘cool’ en ‘inhoud’, bij die laatste gaat het vooral om volume en bij die eerste… ook om volume, wil je iedereen vast houden. Natuurlijk kun je ook inzetten op minutieus samengestelde content, ook een vorm van ‘cool’, maar dat betekent vaak ook dat je volume lager blijft. Dat zijn een beetje een soort communicerende vaten. Zulke speciale content betekent vaak ook dat je een one-hit wonder zult blijven, en daar is ook niets mis mee: ga je daarna gewoon lezingen geven over “bekend zijn van het internet”.
Met ‘volume’ is je streven ‘volledigheid’. Natuurlijk kun je waarschijnlijk nooit alles hebben, maar je kunt toch in ieder geval een poging wagen. Gewoon zorgen dat niemand meer om je heen kan. Een soort wikipedia worden. Als mensen op zoek zijn naar de informatie over roodgestreepte kaketoe komen ze altijd bij jou uit, want jij bent de enige met alles over die kaketoe. Niet echt een groeimarkt, kaketoe’s, dus wellicht is een andere niche een betere keuze, maar u snapt het idee. Idealiter doe je natuurlijk beide, een open deur eigenlijk: veel en goede content.
Maar waarom struikelen we er dan toch nog zo vaak over? Nummer 1 tip van bloggen is: “post regelmatig”. En toch doen velen dat niet, en vragen zich vervolgens af waar de bezoekers blijven. Origineel blijven is een voorwaarde voor goede content, maar dat compenseer je gewoon met veel, als je daar zin in hebt, vraag maar aan 9gag of ebaumsworld.
Over oude wijn in nieuwe zakken gesproken. Menig bedrijf worstelt met ‘online’ door het bekende Innovator’s Dillemma, waar Alexander Pleijter ondergetekende onlangs nog weer op wees. Je geld verdien je nog met dode bomen, maar online is de toekomst: hoe kun je nu je toekomst vast voorbereiden, terwijl daar voorlopig nog geld bij moet? Dat werkt voor de meeste organisaties niet. En dan staan er wel wat van de jonge jongens (en meiden) aan te stoelpoten te zagen omdat zij nog in zo’n los-vast verband werken dat er wel wat centjes of eer aan te behalen valt.
De internet gemeenschap moet nog een flinke schop onder de kont krijgen: hoe krijgen we content deling nog makkelijker en intuïtiever? Pinterest en Tumblr geven daar een richting aan, maar zijn vaak weer beperkt in het uitputtende niveau: waar zijn de achtergronden? Zit ook niemand op te wachten en daarmee sluiten we aan bij nog zo’n oude vertrouwde bekende. Want hoe krijg je nu je ‘serieuze’ content over de toonbank, terwijl kattenfilmpjes en dansende hamsters je bezoekersstoom voeden? Het antwoord zit hem in een mate van eerlijkheid, iedereen vind een quick laugh fijn; maar we moeten ook durven dat aan te bieden naast een opiniestuk, mooie foto of diepgravend onderzoek. Vooralsnog lijken de meeste initiatieven voorbestemd slechts een verkapte eendagsvlieg te worden: we kijken even en gaan daarna verder met onze roofbouw, op een andere plek.
We zijn hier niet wars van een stukje ironie en dit stuk is dan ook gebaseerd op een artikel dat eerder al verscheen op Gyurka’s eigen weblog.
CC-Foto: Clive Darr
