Zondagavond was hij de vreemde eend in de bijt. Hoewel vier jaar terug stond hij ook in de finale, toen nog namens de Antillen. Ditmaal vertegenwoordigde Churandy Martina ons ‘eigen’ Nederland in de finale van het koningsnummer van de atletiek. Hoewel zijn start in de series nog zorgen baarde voor een eventuele finaleplaats, was zijn halve finale meer dan overtuigend. Met een nieuw Nederlands en persoonlijk record (9,91) mocht hij zich gaan mengen in het geweld van de wereldtoppers Bolt, Blake, Gay, Gatlin, Powell en Bailey. Helaas bleek zijn finaletijd van 9,94 niet genoeg voor een podiumplek, maar met zijn sterke laatste gedeelte laat Martina zien dat hij een van de favorieten is voor de 200 meter.
De Frustraties van Peking
20 augustus 2008, Peking. Iedere atletiekfan kan het zich nog herinneren. De finale van de 200 meter. Bolt stal de show met een nieuw wereldrecord, maar de Antilliaanse Martina kwam als tweede over de streep. Zilver was voor de Nederlandse Antillen een ongekend succes. Helaas voor Martina diende de Amerikaanse equipe een protest in. Hij zou met zijn voet de lijn hebben gepasseerd, iets wat verboden is bij het sprinten. Na het bekijken van de videobeelden, waarin duidelijk bleek dat Martina de lijn overtrad, besloot de jury Martina te diskwalificeren. Zo stond Martina na de race van zijn leven met lege handen.
Als een held onthaald
Misschien een beeld dat nog beter op mijn netvlies staat dan de finale zelf, waren de reacties uit Curaçao, het geboorte-eiland van Martina. De hele bevolking was ontroerd door het leed dat ‘hun’ Martina was aangedaan. De grote Verenigde Staten hadden de kleine Antillen bestolen van Olympisch succes. Hartverwarmend waren de reacties van de eilanders. Als een held werd hij na de Spelen onthaald op Curaçao. De bevolking maakte zelfs een eigen medaille om hem te eren. De Olympische medaille ontving Martina overigens ook nog. De gehuldigde nummer twee de Amerikaan Shawn Crawford was het oneens met de protesten van zijn land en de diskwalificatie van Martina. Op deze manier wilde hij de medaille niet hebben. Tijdens het atletiekgala van Zürich toonde Crawford een ongelofelijk stuk sportiviteit door de zilveren Olympische medaille aan Martina te geven. Diep respect.
Op naar een Olympische huldiging
Toch ontbreekt er nog wat voor Martina. Hoewel hij de medaille in zijn bezit heeft en gehuldigd werd op Curaçao, miste hij de Olympische uitreiking en zijn plaats in de uitslag. Voor een vol stadion atletiekfanatici gehuldigd worden en voor altijd verwittigd zijn in de boeken. Gelukkig krijgt Martina donderdag een nieuwe kans om dit te bereiken. Zelf is hij optimistisch over zijn kansen. In een interview met de NOS gaf hij aan dat zijn doel het podium is, maar dat zelfs Usain Bolt niet onverslaanbaar is. Churandy gaat altijd voor de overwinning zoals een echte sportman betaamd. Laten we hopen voor Martina dat zijn droom uitkomt en dat hij met een medaille in Londen het hoofdstuk 2008 definitief kan afsluiten.
