België staat momenteel 41e in de medaillespiegel. Eén keer zilver (met het karabijnschieten) en twee keer brons (met judo en zeilen) is de magere score van de equipe van onze zuiderburen. Op Sporza, de Belgische evenknie van Studio Sport, was het gebrek aan geloof in eigen vermogen halverwege vorige week al duidelijk hoorbaar.
Eigenlijk sinds de uitschakeling van Kim Clijsters op het Olympisch tennistoernooi is de toon van de verslaggevers cynisch. Tussen verschillende bedrijven door werd er een, wederom slechte, prestatie van een Belg op een willekeurig onderdeel medegedeeld. Soms werden er beelden laten zien. Bijvoorbeeld van de zwemmer François Heersbrandt, die vervolgens ook spontaan laatste werd in zijn serie.
Belgische hoop
Afgelopen weekend sloeg de sfeer echter langzaam om. Toen het Olympisch atletiektoernooi aanving, kreeg het enthousiasme een nieuwe impuls. Vliegwiel achter dit vernieuwde optimisme was de tweeling Borlée. De 24-jarige Jonathan en Kevin – beide uitkomend op de 400 meter – vormden Belgisch hoop op een aansprekende medaille in bange dagen.
Zeker de prestatie van Jonathan in de serie was hoopgevend. Oppermachtig won hij zijn race. De laatste 40 meter liep hij zelfs freewheelend naar de finishlijn, waar hij achteloos een nieuw Belgisch record klokte. Ook broer Kevin wist zijn serie te winnen.
De halve finales gingen minder soepel voor de Borlées. Kevin wist zich als tweede in zijn halve eindstrijd direct te plaatsen voor de eindstrijd, maar Jonathan kon zijn goede start van zaterdag geen perfect vervolg geven. Zijn derde plek in een tijd van 44,99 bleek echter ternauwernood voldoende om zich als achtste en laatste deelnemer eveneens te plaatsen voor de finale.
Succes zonder medaille
En zodoende was de sportwereld gisteravond getuige van een fantastisch unicum: een tweeling aan de start van een aansprekende individuele finale op het allerhoogste podium. Zoals de BBC de eindstrijd gisteravond verwoordde als een ‘strijd tussen de West-Indies en twee Belgische broers’.
Het podium zelf bleek voor de twee Borlées te hoog gegrepen, alhoewel de dienstdoende commentator van Sporza 40 meter voor de finish nog (tegen beter weten in?) geloofde in een bronzen plak voor Jonathan. De pas negentienjarige Kirani James uit Grenada was oppermachtig en spurtte naar het goud. Maar een deelnemersveld, geflankeerd door één tweelingbroer in de binnenbaan en één in de buitenbaan, die desondanks gebroederlijk op twee honderdste van een seconde van elkaar vijfde (Kevin) en zesde worden, is wellicht bijna mooier dan een bronzen plak voor een van beide.
De estafette van de 4 x 400 meter, waar de broers uiteraard ook aan mee zullen doen, moet nog volgen. Een volgende race waar de Belg hoopvol naar uit zal kijken. Een kans dat de gebroeders Borlée echter de prestatie van de tweelingbroers Harrison – die met Amerika op dit onderdeel in 2000 goud pakten – zullen evenaren is echter miniem. België is immers Amerika niet, en er zijn toch vier man nodig voor de estafette. Maar ondanks het uitblijven van een grote atletiekmedaille, hebben de Borlées het Olympisch toernooi van België toch van kleur weten te voorzien.
