‘Wij’ zijn slecht in het vereren van onze helden. Je hoort het vaak. Vooral Mart Smeets zegt het regelmatig, instemmend toegeknikt door coachheld als Joop Alberda of een tv-held als Koos Postema. Maar ook in de muziek, de film en andere sectoren hoor je het regelmatig.
Gewoon Joop
Nederland is een land van ‘doe maar gewoon dan doe je al gek genoeg’. Waar het grootste compliment voor een bekende Nederlanders is dat hij zo lekker gewoon is gebleven. De verklaring voor de heldenstatus van Joop Zoetemelk is dat hij zo stil en rustig is. Geen arrogantie, geen dikke nek. Geen hoofd boven het maaiveld.
Sporthuldigingen leden daar ook lang onder. Fanny Blankers Koen kreeg na haar vier medailles in London een fiets cadeau Over het Europees Kampioenschap voetbal in 1988 wordt bijna meer gesproken over de rondvaart door de grachten en de gezonken woonboten. Zo extravagant vond men het. Tijden zijn veranderd. De politiek heeft de kracht van het op de foto staan met een sporter ontdekt.
Het aura van een winnaar
Dries van Agt was zijn tijd ver vooruit met zijn reis naar Parijs om Joop te huldigen. Sta je als politicus naast een succesvol sporter dan straalt die overwinning op jou af. Premier Rutte is twee keer gezien deze week. In een minuscuul wit zwembroekje op de boot van Jort Kelder en bij de huldiging van de Olympische sporters. De VVD steeg prompt een paar zetels in de peilingen. Door welke van de twee momenten dat komt is niet zeker, maar ik gok op de tweede.
Met de zucht van de politiek naar aandacht leert Nederland ook de kunst van het huldigen. Stroomde twee jaar geleden Amsterdam nog helemaal vol voor de tweede plek van de voetballers op het WK, nu vond het hele circus plaats in Den Bosch. Daar kwam de trein vanuit London aan en konden de winnaars zich na het Holland Heineken House voor de tweede keer uitgebreid laten toejuichen.
Van daar gingen ze dus naar Den Haag voor de nodige lintjes en toen verspreidden de gouddelvers zich over het land. Ranomi in Eindhoven, Ranomi in Groningen, Ranomi met het eigen plein in Sauwerd. Epke na zijn tranen bij Humberto Tan naar Heerenveen (samen met Celine van Gerner) en Epke naar Lemmer. Dorian van Rijsselberge kreeg een gouden huisje op Texel. Marianne Vos vloog in een helikopter door haar regio. Naast de burgemeester meestal.
Nu zijn de huldigingen wel zo’n beetje over. De aandacht zal vast een tijdje blijven, ondersteund door reclamecampagnes. En zeker als Ranomi, Dorian, Marianne en Epke hun prestatie in Rio herhalen lijkt een heldenstatus voor het oprapen. Langzaam leren ‘we’ het.
CC-foto: Minister-president
