Het zal je maar overkomen: je bent gechoqueerd door hoe (onze) vrouwen worden behandeld in Brusselse wijken en schrijft daarover een artikel waarin je de islam(itische cultuur) als boosdoener bestempelt, en ene Laurens van der Klis schrijft in een amper onderbouwde repliek dat ik “vrouwen dubbel minacht” omdat ik in mijn artikel “exclusief aandacht voor de islam heb”. Ik schets eerst kort de gang van zaken: 1) Ik word geconfronteerd met een probleem: vrouwen worden systematisch lastiggevallen door lieden van een bepaalde bevolkingsgroep.
2) Ik maak me daarin oprecht druk en kwaad. Niet omdat ik vrouwen ‘dubbel minacht’, zoals de auteur mij beledigt, maar omdat ik in een land wil leven waarin vrouwen – gekleed hoe ze dat zelf wensen, mits herkenbaar – onbekommerd de openbare ruimte kunnen betreden.
3) Daartoe stel ik me (en vele anderen met mij) de vraag: wat is de oorzaak van dat vrouwonvriendelijk gedrag? Immers, wie de oorzaak vindt, kan (gemakkelijker) een oplossing bedenken.
4) Ik meen dat de verklaring voor het vrouwonvriendelijk gedrag van deze doorgaans moslimse lieden in de vrouwonvriendelijke islam(itische cultuur) ligt. Waarom denk ik dat? Om twee redenen:
a) De daders hebben disproportioneel vaak een islamitische achtergrond – niet alleen hier, maar ook in andere Europese landen. Dat concludeer ik niet alleen door de film van Sofie Peeters (Femme de la rue), maar ook door vele mediaberichten en de talloze verhalen van vrienden en familieleden: zij worden nooit lastiggevallen door arme Europese Joden, door geïmmigreerde sociaaleconomisch zwakke Chinezen, hindoes, sikhs of boeddhisten of door SGP’ers, maar wel disproportioneel vaak door moslims.
b) Ik heb de islam (de geschiedenis, de leer, de bronnen) grondig bestudeerd in het boek dat ik met mijn vader samenstelde, De islam. Kritische essays over een politieke religie. Daarin wordt ten overvloede aangetoond dat dé islam (ja hoor, die bestaat, net zoals hét katholicisme en hét communisme) een vrouwonvriendelijk, politiek en algemeen problematisch karakter heeft. Voor wie denkt dat de islamitische cultuur en de islam twee totaal verschillende zaken zijn: wij tonen eveneens aan hoezeer de islam de cultuur in moslimlanden beheerst, maar eigenlijk kan zelfs een blinde dat zien.
Ayaan Hirsi Ali & Schopenhauer
Ik sta met mijn visie niet alleen. Vele Arabische en islamitische intellectuelen die hun o zo tolerante herkomstlanden (moeten) ontvluchten – ervaringsdeskundigen dus – zeggen hetzelfde. Vrouwen als Wafa Sultan, Nonie Darwish, Ayaan Hirsi Ali en Nahed Selim; mannen als Afshin Ellian, Hafid Bouazza en Ibn Warraq.
Toch beweert Laurens van der Klis dat ik vrouwendiscriminatie door moslims als “excuus” gebruik om “te ontsporen in een langdradige litanie tegen de islam”. Nu, mijn boek van 784 pagina’s is nog net ietsje ‘langdradiger’ en dus ook veel beter onderbouwd, maar het is toch vooral bizar hoe ook vele grote denkers, zoals Arthur Schopenhauer, in Laurens’ optiek dus “ontspoorden” wanneer ze het over de islam hadden. Vervolgens schrijft Laurens zelfs: “Het is niet de positie van de vrouw die de auteur zorgen baart.”
Ik beschouw dat als een gratuite belediging. Het betoog van Laurens gaat eigenlijk meer over mijn persoon en over mijn drijfveren en intenties, dan over de inhoud. Ik ga mij daartoe niet verlagen. Wel zal ik in wat volgt het gammele betoog van Laurens van der Klis weerspreken.
‘Leest van der Klis geen kranten?’
Ten overvloede: in de onthullende film van Sofie Peeters vond ik een prima aanleiding (geen “excuus”, zoals LvdK het noemt) om het vrouwonvriendelijke en algemeen problematische karakter van de islam aan te kaarten. Ik heb immers niet alleen vrouwen lief, maar ook onze westerse vrijheden. Enkele ‘redeneringen’ van Laurens van der Klis:
LvdK: “Sam van Rooy, medewerker studiedienst van het Vlaams Belang, bracht onlangs op DeJaap vanuit België brekend nieuws: ‘Minachting voor vrouwen zit ingebakken in Islamitische cultuur!‘. Is er na dik tien jaar publieke discussie iemand in de Lage Landen te vinden die dit tegenspreekt? Me dunkt van niet.”
Ofwel leest LvdK geen kranten en bezoekt hij nimmer websites, of hij heeft de laatste twintig jaar op Mars geleefd. Een van dé grote (politieke) splijtzwammen van de laatste decennia is immers het antwoord op de vraag of dé islam haaks staat op de westerse cultuur en vrijheden. In de Lage Landen zijn er dan ook vele academici, ngo’s, politici, mediafiguren, publicisten, enzovoort die met klem en met veel overgave tegenspreken dat de ‘minachting voor vrouwen in de islamitische cultuur zit ingebakken’.
Alleen al de Vlaamse krant De Morgen heeft de afgelopen weken talloze opinies gepubliceerd en artikels geschreven die de gekende socio-economische mantra als verklaring voor vrouwonvriendelijk gedrag geven, en dus niet de religie/cultuur. Doe in de Vlaamse berichtgeving ter zake een CTRL-F op het woord ‘cultuur’, en je zal het zelden terugvinden, tenzij om te weerleggen dat cultuur de of een oorzaak is. De Nederlandse media zijn, toegegeven, door de band genomen minder politiek correct dan de Vlaamse, en publiceren ook opinies die de cultuur als oorzaak aanwijzen (al spant de Nederlandse NRC Handelsblad in deze zaak de kroon wat politieke correctheid betreft).
LvdK: “Omdat de auteur vooral zijn afkeer van de islam ten tonele wil spreiden, worden allerlei kruisverbanden gezocht. Moslims zijn meer betrokken bij aanslagen, ze doen het slechter in het onderwijs, zijn vaker schizofreen en dus komt dat allemaal door de Islam en daarom verkrachten ze ‘onze vrouwen’.”
LvdK maakt een intentieproces over wat ik ‘ten tonele wil spreiden’, maar interpreteert (bewust?) de inhoud verkeerd. Ik zet immers gewoon enkele statistische feiten op een rij. Het verband dat LvdK legt door het woordje ‘daarom’ te gebruiken, is door hemzelf verzonnen. Ik heb immers geschreven:
“Net zoals moslims disproportioneel vaak terroristische (zogenaamde ‘jihadistische’) daden plegen (reeds meer dan negentienduizend sinds nine eleven), net zoals moslims veel vaker antisemitische sentimenten koesteren, net zoals moslims oververtegenwoordigd zijn in onze gevangenissen en net zoals mohammedanen veel vaker schizofreen gedrag vertonen, zo vallen islamitische Arabieren ook disproportioneel vaak vrouwen lastig.”
Ik heb dus niet geschreven dat omdat moslims ook disproportioneel vaak schizofreen gedrag vertonen (zie de Deense criminoloog Nicolai Sennels) en jihadistische aanslagen plegen (zie http://www.thereligionofpeace.com), ze ook disproportioneel vaak vrouwen lastigvallen. Ik heb alleen laten zien dat moslims ook ‘uitblinken’ in een aantal andere categorieën, en dat men dat doorgaans niet onder ogen wil zien omdat het een – voornamelijk voor de multiculturalisten – inconvenient truth is.
‘Onze vrouwen’
Verder is het leugenachtig dat LvdK de term ‘onze vrouwen’ tussen enkele aanhalingstekens schrijft, daar ik doorheen heel mijn artikel steeds ‘(onze) vrouwen’ heb geschreven – met ‘onze’ tussen ronde haken – om weer te geven dat in onze contreien ook islamitische vrouwen slachtoffer kunnen zijn. Hoewel uit de film van Sofie Peeters ook blijkt dat indien je als (hoofddoekloze) moslima wordt lastiggevallen, je soms nog wel kunt rekenen op de steun van andere moslims, terwijl je daar als westerse vrouw naar kunt fluiten. Ook dat zegt veel. Wat uiteraard niet wegneemt dat onze blijf-van-mijn-lijfhuizen disproportioneel bevolkt zijn door moslima’s, en moslimlanden (zoals Egypte, zie verderop) staan natuurlijk niet bepaald bekend om hun vrouwvriendelijk karakter. Moslims, en meer bepaald moslima’s, zijn immers de eerste slachtoffers van de islam.
LvdK: “Laat ik u uit de droom helpen: mannen hebben echt geen geloof nodig om vrouwen te verkrachten, maar als ze met zijn allen op een verhit (Tahrir)plein staan in een door revolutie verscheurd land, of al dagen alleen maar geiten hebben gezien, ja dan is de beschaving ver te zoeken.”
Hier spreekt LvdK zichzelf op een groteske manier tegen. In de aanhef van zijn stukje beweert hij nog dat er “na dik tien jaar publieke discussie niemand in de Lage Landen te vinden is die tegenspreekt dat de minachting voor vrouwen in de islamitische cultuur zit ingebakken” (wat onzin is, zie mijn eerste punt). Vervolgens wijt hij een aantal regels verder de gruwelijke aanrandingen van westerse vrouwen op het Tahrirplein aan “een verhit plein in een door revolutie verscheurd land”.
Je moet het maar doen. Ik moet de eerste westerse journaliste nog tegenkomen die te midden van hevige demonstraties door enkele honderden hitsige boeddhisten of Joden werd aangerand. Wat de verkrachtingen in bijvoorbeeld de Scandinavische landen betreft, wijzen steeds meer gegevens (voor zover ze niet worden achtergehouden/toegedekt) op de oververtegenwoordiging van moslims aan de daderszijde.
LdvK: “Dus waarom deze exclusieve aandacht voor de islam? Waarom niet breder aandacht voor de positie van de vrouw, in welke cultuur of godsdienst dan ook?”
Een groter integratie- en maatschappelijk probleem
Zie mijn inleiding: omdat de islam een zeer belangrijke factor is om het vrouwonvriendelijk gedrag van moslims te verklaren, en omdat de reportage van Sofie Peeters aantoont dat het in onze contreien disproportioneel vaak moslims zijn die zich schuldig maken aan vrouwonvriendelijk gedrag.
LvdK: “Het lijkt mij onderdeel van een groter integratie- en maatschappelijk probleem. Daar past ook een speciaal op moslims gericht beleid in, maar dat is wat anders dan de islam steeds overal de schuld van te geven. Onderzoek dan ook eens waarom een groot deel van de moslims zich niet aan vrouwonvriendelijk gedrag schuldig maken. Hoe zou dat nou komen?”
“Een groter integratie- en maatschappelijk probleem”. Wat betekent dat concreet? Dat moslims zich inderdaad veel moeilijker of niet integreren omdat hun cultuur op essentiële vlakken haaks staat op de onze. En dit in tegenstelling tot bijvoorbeeld niet-islamitische Aziaten, die zich doorgaans veel makkelijker (laten) integreren in het Westen.
84 procent van de Egyptenaren billijkt de doodstraf voor afvallige moslims
Tot slot, dit is altijd een mooie: “Misschien maken moslims zich inderdaad disproportioneel vaak schuldig aan vrouwonvriendelijk gedrag, maar toch zijn er nog heel veel moslims die zich er niet schuldig aan maken.”
Ten eerste is het maar de vraag of dit waar is. In een reactie onder mijn stuk werd een onderzoek aangehaald waaruit blijkt dat meer dan 80 procent van de Egyptische vrouwen seksuele intimidatie heeft ervaren, en dat meer dan 60 procent van de Egyptische mannen heeft toegegeven vrouwen te hebben lastiggevallen. Maar zelfs al zijn er in onze contreien vele moslims of zelfs een meerderheid die er zich niet schuldig aan maakt – en daar ga ik vanuit – dan nog zegt dat niets over de islam. De islamitische leer is immers een combinatie van Koran, Hadith, sharia, fatwa’s, islamitische rechtsscholen, gezaghebbende imams, enzovoort, en is niet het resultaat van het gedrag van alle moslims of van een meerderheid. Dat vrouwonvriendelijkheid ligt besloten in de islamitische leer, weet elke rechtgeaarde arabist. Dat meer dan 80 procent van de Egyptische vrouwen seksuele intimidatie heeft ervaren, is daar dan ook een logisch gevolg van. Dat de meeste moslims in onze contreien zich daar wellicht nimmer schuldig aan maken, is dus ondanks de islam en dankzij een zekere mate van integratie en westerse beïnvloeding.
Overigens zijn dat soort veelzeggende onderzoeken legio. Een recent onderzoek toont aan dat 84 procent van de Egyptenaren de doodstraf voor afvallige moslims billijkt, en dat meer dan 82 procent vindt dat overspeligen moeten worden gestenigd. Allicht heeft dat ook niets met de islam te maken? Wie is nog verbaasd dat in een dergelijke weerzinwekkende cultuur, honderden mannen zich – revolutie of niet – aan westerse journalistes vergrijpen?
Derhalve, als Laurens van der Klis vindt dat we ons ook moeten afvragen waarom veel moslims in Europa zich niet schuldig maken aan vrouwonvriendelijk gedrag, dan is dat een beetje als vragen waarom er in de jaren dertig ook veel goede Duitsers waren. Het antwoord op deze vraag moge duidelijk zijn: omdat vele Duitsers – waaronder ook lieden die zichzelf desalniettemin ‘nazi’ noemden – niet waren vergiftigd met de essentiële principes van het nazisme. Alleen hebben die goede Duitsers toen duidelijk niet aan het langste eind getrokken.
