Rome, 412 na Christus. In een torentje van zijn paleis buigt keizer Marcus Ruttus zich over een kaart van zijn rijk. In het Noorden worden de grensstreken geplunderd door woeste Gothen. Het Oosten wordt geteisterd door hordes moordlustige Hunnen. In het Zuiden groeit het Perzische rijk steeds groter en machtiger. Kortom, het keizerrijk wordt bedreigd.
Bovendien begint het volk te morren. Waar blijven de leiders die hen komen redden? Caesar Ruttus besluit de aanvoerders van de belangrijkste fracties in de Senaat om hulp te vragen. Vol goede moed hoort Ruttus de adviezen aan: “Er komen steeds meer kinderen in Rome. Die kunnen we alleen verzorgen als we meer slaven importeren!”
“Minder invloed voor onze Italische bondgenoten!”
“Minder belasting op olijfolie en graan!”
Lekker belangrijk
Wellicht vindt u dat ongeloofwaardig, een beschaving op instorten, met leiders die hun tijd verspillen met trivialiteiten. Maar dan heeft u de stemwijzer of het kieskompas nog niet gedaan. Daarin staan de belangrijkste standpunten van onze politieke partijen. De stip op de horizon waar onze vele kapiteins het Schip van Staat op afkoersen. Met een koers om weg te blijven van de Grote IJsberg van vandaag: het bankroet van onze samenleving. Of dacht u dat het maar een crisis is? En dat geld ook niet alles is? Think again. Dus over welke belangwekkende stellingen wordt u geacht na te denken om uw land die juiste koers te geven? “Alle coffeeshops moeten worden gesloten.”
“De bouw van nieuwe moskeeën moet stoppen.”
“Wat moet er gebeuren met de wetgeving rondom orgaandonatie?”
Gaat u maar rustig slapen
Natuurlijk kan je het nodige aanmerken op de “watmoetikkiezensites”. En ja, één of twee stellingen gaan inderdaad over de crisis. Maar welke partij is nu echt bezig met de vraag hoe we Nederland weer financieel gezond krijgen? Welke partij laat zich niet afleiden door een debat over de maximumsnelheid van megastallen? Of het ritueel slachten van langstuderende Polen? Ook in de net begonnen lijsttrekkersdebatten gebeurt nog niet zoveel. Politiek moet immers wel leuk blijven. Zelfs die gezellige Emile werd een beetje knorrig toen het ging over de crisis, dus laten we het daar maar niet meer over hebben.
Si vis pacem
Ondertussen gaat het overleg in Rome door. En het gaat zowaar over het aanpakken van de dreiging. Didericus Samson wil best ten strijde trekken. Over een jaar of vijf. Alexander de Middelgrote heeft zijn legioenen al paraat staan, maar is nog verzand in een discussie met Cassius Staijus of gesneuvelde soldaten toestemming moeten geven hun organen af te staan aan gewonde kameraden. Marianus Thiemus vindt oorlog tegen de Hunnen op zich prima, maar hun paarden mogen er niet onder lijden. En Sybrandus Bumus vindt elke oplossing goed. Zolang iedereen het er maar mee eens is.
Ach, Rome is niet gebouwd in één dag en het viel ook niet binnen 24 uur. En wij hebben nog drie weken tot onze verkiezingen. Drie weken om een goede crisis niet verloren te laten gaan. Welke politieke leider durft te leiden?
