Marco van Basten haalde gisteren venijnig uit naar de leiding van zijn werkgever SC Heerenveen. Na de kansloze nederlaag tegen het nietige Molde FK deed hij in duidelijke bewoording zijn beklag over het uitblijven van beloofde versterkingen. “Ik voel me in de maling genomen.” Stuurt San Marco aan op een breuk?
Vertrekt Van Basten?
Die vraag legde Barbara Barend de wereldspits van weleer dan ook voor. “Nee”, was het antwoord van Van Basten. Hij gaat “keihard werken en kijken waar het schip strandt.” Wel spreekt hij over “focussen op het rechterrijtje, een aardige stoeipartij.” Het zullen geen woorden zijn die de beleidsbepalers in Friesland in het achterhoofd hadden bij de grootse presentatie van de nieuwe trainer, enkele maanden terug.
Waarom komt Van Basten met deze teksten naar buiten? Het zijn geen quotes van een geëmotioneerde en teleurgestelde jonge trainer, die aan het begin van zijn loopbaan staat en niet gewend is aan de camera’s. Het is een weldoordachte actie van een man die zijn eigen straatje schoonveegt en zijn goede naam tracht hoog te houden. Na het echec bij het Nederlands Elftal en Ajax zal de geboren Utrechter nu toch écht moeten laten zien wat hij in huis heeft als trainer. Een anonieme plaats in de middenmoot spreekt niet tot de verbeelding wanneer je je andermaal probeert te bewijzen als trainer.
Onderschatting of gepiepeld
Heeft Marco golo het onderschat, of is hij daadwerkelijk gepiepeld? Heerenveen heeft de afgelopen jaren een schuld opgebouwd en als consequentie daarvan moeten saneren in de gehele organisatie. En toch zou aan Van Basten zijn beloofd dat de helft van de opbrengst van de transfers van afgelopen zomer – zo’n 17 miljoen euro- zou worden geherinvesteerd in de spelersgroep. Minstens drie spelers zou hem zijn toegezegd, maar met de deadline van één september in zicht moet het raar lopen wil de tirade van Van Basten nog zijn uitwerking hebben.
Ondertussen neemt de trainer, bewust of onbewust, afstand van zijn selectie. Hij praat in de derde persoon over zijn spelers – “ze hebben kansen gehad”, doelend op zijn eigen spelers- en heeft het over “de IJslander, de spits”, waarmee de in Europa niet speelgerechtigde Alfred Finnbogason wordt bedoeld. De koele en onpersoonlijke uitspraken maken de samenwerking met zijn jonge en onervaren selectie er niet gemakkelijker op. “Iedereen werkt keihard maar het is niet goed genoeg. Ik vind het lullig voor de jongens die er wel zijn, maar meer dan dit zit er niet in.” Het zijn niet de stimulerende quotes die een jonge speler vleugels geven om te presteren. Want erg motiverend is het niet, wetende dat een van de beste voetballers aller tijden je slechts bij gebrek aan beter opstelt.
Tijdbom onder samenwerking
En hoewel Van Basten gisteren nog ontkende dat hij conclusies verbindt aan het gebrek aan daadkracht bij zijn bestuur, legde hij wel een tijdbom onder de samenwerking. In het nuchtere Friesland zijn ze ongetwijfeld niet blij met de uitspraken van Van Basten. Wanneer de sportieve situatie van Heerenveen niet snel verbetert – de Friezen pakten slechts twee punten uit de eerste drie wedstrijden en ontvangen zondag landskampioen Ajax- zal de hosannastemming die ontstond rondom de aanstelling van San Marco snel omslaan.
Zeker wanneer hij herhaaldelijk uitstraalt niets te kunnen met deze selectie en uit zijn slof blijft schieten langs de zijlijn als nooit tevoren, is het een kwestie van tijd dat men in Friesland op zoek kan naar een nieuwe hoofdcoach. Van Basten loopt lang genoeg mee in het voetbal om te weten dat zijn eigen hachje op nummer één staat. Gisteravond zette hij de eerste stap naar een afscheid waar hij zo goed mogelijk uit hoopt te komen. Een langdurige samenwerking lijkt verder weg dan ooit.
Zie hier het complete gesprek tussen Barend en Van Basten
CC Foto: Paul Blank
