Ze verklaarden me voor gek. Berlijn? In je eentje? Alleen? Als in, zonder andere mensen? En dan alleen dingen doen? Je gaat toch niet alléén dingen doen? Doodsbang was het gros van de mensen die vroegen met wie ik een paar dagen weg ging. Ze waren niet eens bang dat ik beroofd, verkracht, ontvoerd of vermoord zou worden. Nee. Alleen op reis, dat kán niet leuk zijn. Er blijkt een taboe te liggen op alleen reizen. Tips van een beginneling.
Wees een local
Zorg dat je voor local wordt aangezien door de buitenstaanders, maar laat de echte locals merken dat je een superinteressante buitenlander bent. Laat je wandelschoenen, afritsbroek en superpraktische rugzak thuis. Loop niet al te opzichtig met je camera, en fotografeer al helemaal niet de Eiffeltoren op vier dezelfde manieren vanuit steeds een andere windrichting. Laat de rij voor de Sagrada Familia voor wat het is, probeer het ’s ochtends supervroeg als niemand je ziet en er nog geen rij staat. Daarnaast: bluf. Verstop je gewoon even achter een boom als je op je geplastificeerde kaart met bezienswaardigheden kijkt.
Backpack
Swahili voor ‘te veel spullen’. Maar ideaal voor alleen-reizigers. Je kunt je ganse inboedel meenemen zonder de lasten van teveel bagage te ondervinden. Vooral ideaal voor vrouwen dus. Zitten gaat wat lastig met je eigen omvang op je rug, maar gouden tip is hem afdoen als je gaat zitten. Bijkomend voordeel van de backpack is dat je mindersnel aangeklaagd wordt voor dood door schuld. Trolleys zijn moordwapens, backpacks breken hooguit iemands neus als je enthousiast achterom probeert te kijken. Vermijd daarom wel winkels met dure en/of breekbare spullen.
Ontlok aandacht
Als je aanspraak wilt, moet je iets oproepen. Extreem hippe of bloedmooie mensen kunnen aandacht verwachten. Maar beschik je niet over de extreme hipheid of de bloedmooiheid, dan zijn er nog andere manieren om aandacht van mensen te ontlokken zonder dat je ze zelf hoeft aan te spreken, waar je als alleen-reiziger natuurlijk veel te verlegen voor bent. Een bandshirt. Zorg voor een shirt van een band waar de stad iets mee heeft. The Wall (Live in Berlin) doet het goed in Berlijn. Weet je niks over dat concert, The Hoff doet ook wonderen. Londen is trots op The Clash en in Parijs kom je prima weg met Edith Piaf of Jim Morrison. Zorg wel voor enige kennis over de artiest. Piaf woont tegenwoordig niet in L.A. om haar nieuwe plaat op te nemen en het is natuurlijk een beetje genant als je geen enkel nummer van de muzikant blijkt te kennen. Mocht je twijfelen, Lady Gaga is tegenwoordig overal superberoempt en daar is weinig spannends om over te weten.
Leer de taal
Gewoon, omdat het beleefd is het op z’n minst te proberen je hamburger bij de McDonalds in het Russisch te bestellen.
Tot slot: zoek de interessante, alternatieve dingen in de stad. Zoek uit waar Jim Morrison graag koffie dronk in Parijs en David Bowie in Berlijn. Wees niet bang in je eentje in het park/op een terras te zitten. Zorg altijd voor een goed boek dat je kunt lezen als je je ongemakkelijk voelt (bij voorkeur natuurlijk iets superintelligents als Hemingway zodat mensen denken dat je heel wereldwijs en belezen bent). Mocht je echt heel alleen zijn, een sports bar of een bar met live muziek is altijd je redding. Gegarandeerd aanspraak. Juich alleen niet voor Nederland die scoort tegen het land waar je op dat moment bent.
Ingelise de Vries (hipster) heeft vrij weinig van Berlijn gezien omdat ze het ontzettend oncool vond op de kaart te kijken in het openbaar.
Foto: Ingelise de Vries
