In Pärnu zit de Klan-motorclub. Het logo is een lollige witte puntmuts en volgens de eigen website kan de politie maar beter naar ze uitkijken, want ze overtreden zoveel mogelijk regels. Over negers reppen ze niet, maar die zijn er dan ook niet echt in Estland. Het lijkt erop dat ze vooral iets heel erg stouts als logo wilden. En als naam natuurlijk. Toch is het een serieuze motorclub, die bestaat uit boos kijkende mannen die pullen bier drinken in de pub naast het clubgebouw. Voor dat clubhuis staat een beveiligingscamera op een afgezaagde stronk. En een bord dat fotograferen verbiedt.
Die pub naast het clubhuis heet Pub Aleksandri en is genoemd naar de eigenaar: Aleksander. Het is onderdeel van een soort hotel voor motorfietsen-enthousiastelingen. In het midden van het café staat een glimmend gepoetste Royal Enfield Motor. De muren van zowel het café als het hotel, de eetzaal, het trappenhuis en het binnenterras, tevens rookruimte hangen vol met motorparafernalia. Zo zijn daar uiteraard de posters van dames met omvangrijke ontblote gevels op choppers, er zijn de affiches van Hell’s Angelsfeestjes van over de hele wereld, stickers van motorclubs enzovoort, und so weiter. Maar er komen ook gewone mensen om te eten, of te drinken. De muziek binnen is vooral in de regionen van Metallica en Rammstein, buiten, op het rookterras, moet de bezoeker het doen met Creedence Clearwater Revival en Cream.
Studentenstad zonder studenten
Verder is er niet zo veel te doen in Pärnu. Het is een badplaats en ligt derhalve aan zee. Het schijnt dat er in het hoogseizoen ook jongeren komen, maar die zie je er begin september eigenlijk niet. Wat je wel ziet zijn oude en vooral ook lelijke mensen. Het schijnt ook een studentenstad te zijn, maar die studenten bevinden zich dan zeker op een geheime locatie. Je ziet ze namelijk nergens in het stadje.
Je kunt met het openbaar vervoer op twee manieren van Tallinn naar Pärnu reizen: met de trein of met de bus. Waarschijnlijk kun je beter de bus nemen. Tenminste, als je iets hebt met comfort en efficiëntie. Niet iedereen heeft dat natuurlijk en dat is waarschijnlijk de reden dat er überhaupt een trein gaat. Een andere reden kan zijn dat de EU onlangs al die fraaie snelwegen heeft aangelegd in Estland en dat de trein recent overbodig is geworden, dat nog niet iedereen – de treinmaatschappij inclusief – aan deze nieuwe situatie is gewend. (Waarom gaat het (minder) democratisch worden van een land toch altijd gepaard met die koortsachtige aanleg van snelwegen? Heeft iemand daar al eens onderzoek naar gedaan?)
De trein stopt in het bos
De treinreis gaat door een land waar nauwelijks mensen lijken te wonen. Een enkele keer stopt de trein op een plek die blijkbaar een station is, want als de trein daarna weer optrekt, lopen er mensen het dichte bos naast de rails in. Niets had verder verraden dat dit een plek kon zijn waar mensen uit zouden willen maar ook zouden kunnen instappen. Het enkele huis dat we wel zien, ligt er keurig verzorgd bij. Ik zou graag zeggen dat het landschap Scandinavisch aandoet, maar dat doe ik niet. Het zou aanmatigend zijn voor iemand die nog nooit een voet op Scandinavische bodem heeft gezet. En aanmatigend moet je niet willen zijn.
Wat ik er wel van kan zeggen is dat er in de hele Baltische regio verschrikkelijk veel berken staan. Lange dikke witte stammen, met alleen aan de toppen wat blaadjes. Uiteraard staan er ook andere bomen, maar die zijn een stuk minder prominent. En zoals eerder gezegd valt er buiten de vegetatie weinig te zien vanuit de trein. Lezen gaat ook lastig, want de trein schommelt houterig over de rails. Na ruim vier uur – de bus doet er ruim een uur korter over – komt de trein aan op Pärnu Centraal. Het station ligt ongeveer een uur lopen uit het centrum, dus waar het ‘centraal’ op slaat is een raadsel.
Fotograaf Maarten Brante reist – herstellend van een enkelbreuk- met veel moeite door de Baltische Staten. De meeste tijd ligt hij in bed. Toch zet hij door. Overigens reist hij samen met David Frankenhuis, die zijn gal, al dan niet samenhangend, spuwt op Poliziek. Brante trok eerder voor DeJaap door Indonesië.
