Het begint er zo langzaam op te lijken dat we iedere week een ander thema voorgeschoteld krijgen door Boer zoekt vrouw. En om daar maar weer een muzikaal hoogstandje aan te hangen in de titel, mag het duidelijk zijn wat het thema van deze week was: ‘ochtendhumeur’. Wie probeert een leuke uitzending te maken over twintig mensen met een ochtendhumeur heeft duidelijk een zware taak. De gezelligheid was ver te zoeken, en dat is zacht uitgedrukt. Het resulteerde in een saaie aflevering van Nederlands best bekeken amusementsprogramma. Gisteren was een aflevering vol met gemopper, gemekker, gezanik en gezeur. Maar of dit echt alleen met het ochtendhumeur te maken had is maar de vraag.
Het eerste wat ik me bij iedere boer afvraag is: hebben ze het zelf wel naar hun zin? Ik geef het die boeren te doen soms hoor. Neem Martin nou bijvoorbeeld, de enige trouwens waar niet gezeurd werd over het vroege opstaan. Hij koos zijn vrouwen uit op hun achtergrond, stuk voor stuk weduwen. Dat schept een band namelijk, en dan kun je daar vervolgens heel wat afleveringen over volpraten. Dat had hij gehoopt althans. Waar hij mee blijft zitten is Swaen, de akela die streng door de stallen marcheert om de commando’s uit te delen. Totaal tegenovergesteld is José, die het leven op de boerderij als een groot attractiepark ziet. Kalfjes aan je vingers laten zuigen, rond crossen op een karretje en scheuren met een kruiwagen vol mest. Ze kan haar lol niet op. Tot slot zou je bijna vergeten dat Martin nóg een dame te logeren heeft. Wilma, je hoort haar niet en ze is eigenlijk net altijd iets te laat met alles. Wil ze het kalfje voeden, is de fles leeg. Wil ze op het karretje rijden, is de pret al voorbij. Wilma hangt er maar een beetje bij.
Spraakwaterval Barry
Er zijn er uiteraard nog meer te noemen die niet zo veel zeggen. Een man van weinig woorden blijft toch wel Bert. En ondanks dat de ondertiteling miste, zorgde Bert als enige voor een beetje sensatie in de aflevering van gisteren. Arme Bert voelt zich wel thuis maar kan zichzelf niet zijn. Bert wil naar huis en de rest van zijn gemompel was simpelweg niet te ontcijferen. Henrieke verstond het kennelijk prima want zij werd op haar beurt verschrikkelijk onzeker van Bertus zijn openlijkheid. Het zou zelfs best kunnen dat Henrieke, speciaal voor Bert, Barry de deur heeft gewezen. Spraakwaterval Barry maakt namelijk iedereen nerveus. Hij praat zo veel, dat ik eigenlijk ook niet meer geloofde in wat hij allemaal zei. Tijd dat hij gaat, lekker opzoek naar een andere boerin. Hopelijk horen we Rick-Jan nu ook een keer praten.
Langzame Jurjen
Iemand die niet te veel praat maar wel altijd lang aan het woord is, is Jurjen. Deze man praat zo tergend langzaam dat je begint te twijfelen aan zijn IQ. En als hij dan eindelijk klaar is met het uitspreken van één hele zin vraag je je helemaal af wat er in het hoofd van deze man omgaat ‘een biologische dinamische homoseskuele boer is wel een hele moeilijke optelsom’. Rekenen is niet zo moeilijk hoor Jurjen. Willem – Jurjen = een snellere aflevering. En dan rest het Willem alleen nog maar te kiezen tussen een man die beweegt met zijn hele lichaam als een soort labrador wanneer hij praat en een man die zó hard snurkt dat het hele huis er wakker van heeft gelegen. Van dat soort mannen zou ik ook een ochtendhumeur krijgen.
Huilen tussen de koeien
Deze kille sfeer is in het huis van Henk overigens niets nieuws. Er wordt weinig gezegd en de dames houden duidelijk niet van vroeg opstaan. Maar oh oh oh wat vinden ze Henk toch een geweldige jongen. Ik voorspel alvast dat Henk de nieuwe Frank is van dit seizoen. Al heeft Henk dan geen geiten waartussen hij lekker een potje kan gaan zitten grienen, hij kan altijd zijn neus nog snuiten in de koeienstaarten. Deze jongen gaat geheid janken, daar durf ik een wedje op te zetten. De vraag is alleen, welke vrouw weet hem te breken?
Medelijden met Aad
Het is trouwens ook zeker niet makkelijk om Aad te zijn. Ik heb al eerder duidelijk gemaakt wat ik van Aad vind, dus laat ik dit keer zijn vrouwen maar bespreken. Dat zijn me toch een stelletje rare vrouwen. Hoewel Aad niet op zoek is naar een knecht op de boederij (het is immers geen vrouwenwerk wat hij doet) worden de dames stevig aan het werk gezet. Maar niet voordat zij in het pak gehesen zijn mét handschoenen. Dat is nog een hele klus. Ina heeft namelijk grote handen. Nou is algemeen bekend wat ze zegen over mannen met grote handen, maar wat is het dan met vrouwen en grote handen? haar handschoenen lijken prima te passen, echter is het one size fits all pakje niet voor haar lijf gemaakt. Of het nou aan het pak ligt of aan haar onhandigheid… ze scheurt er toch wel uit.
Maar Aad heeft iets met onhandige vrouwen. Want hij kan wel honderd keer tegen ze zeggen dat ze handschoenen moeten dragen. Maar als je dan niet horen wil, moet je maar voelen moet hij gedacht hebben. En Jeannet voelt het zeker, wanneer ze met het mes een sneetje maakt en remi-alleen op zoek moet naar een pleister. Voor het eerst had ik te doen met Aad. Ze zal met het mesje wel in haar ziel gesneden hebben want prompt kwamen al haar frustraties eruit. Het is me toch wat, dat je helemaal alleen opzoek moet naar een pleister. Er had wel vanalles kunnen gebeuren! zoals ik al zei… gemopper, gemekker, gezanik en gezeur.
