Ooit ging de mare dat voetballers zo onwijs veel geld verdienen, omdat hun pensioen al op 35-jarige leeftijd ingaat. Ik heb dat altijd een vreemd argument gevonden. Want waarom zou je niet gewoon je handen uit de mouwen steken. Als je relatief jong gestopt bent met veel geld verdienen aan je hobby?
Je bent toch niet verminkt na je voetbalcarrière? Als je in je afscheidswedstrijd tenminste niet tegen Mark ‘Vals’ van Bommel of Nigel ‘Bonecrusher’ de Jong bent opgelopen. En: al zóu je verminkt zijn, dan nog is dat geen vrijkaartje om de rest van je leven financieel zorgeloos te zijn. Vraag dat maar aan gewond van het slagveld teruggekeerde oorlogsveteranen. Wat ik maar wil zeggen: júist voor gestopte voetballers is het een makkie om inkomsten te blijven genereren. Het voetbalwereldje lijkt immers verdacht veel op Rotary Club Urk: alle goede baantjes komen of blijven automatisch ‘in de familie’. En die familie is érg groot. In dit soort gesloten gemeenschappen.
In de voetballerij draait alles om namen. Al zeg je in elke zin zes keer ‘eigenlijk’: je wordt automatisch voetbalanalist bij een grote tv-zender of columnist bij een grote krant. Als je Edwin van der Sar heet. Sterker nog: al schrijf je je eigen achternaam als Kluiferdt: binnen de kortste keren ben je assistent-bondscoach bij het grote Oranje.
En of je nu Bergkamp, Jonk, Ronald of Frank de Boer, Jans, Van Hooijdonk, Lokhof, Stam, Cocu, Ronald of Erwin Koeman heet: je blijft geheid het grote geld ophalen. Als trainer, voetbalanalist, adviseur, boegbeeld of vage souffleur. Zelfs Jan van Halst casht als een gek. Sinds niemand zijn laptop durft te jatten.
Ik pleit voor veel lagere voetbalsalarissen. Simpelweg omdat ex-voetballers van 35 jaar en ouder enorm veel meer kansen hebben op de inteeltvriendelijke voetbalarbeidsmarkt dan hun leeftijdgenootjes Joop van Unen, Frits Stolker en Simon Kool op de échte arbeidsmarkt.
Het wordt hoog tijd dat de Urk-praktijken in de voetbalwereld aan de kaak worden gesteld. Want anders dan zelf uitgeroepen (nep)voetbalprofessoren als Jan van Halst, Ronald Waterreus en Mulder-achtigen ons willen doen geloven, ís voetbal geen wetenschap. Voetbal is slechts een eenvoudig spelletje. Dat wordt gespeeld door mensen van vlees en bloed. Realiseerde ik me nog maar eens ten volle toen ik de ingrijpende beelden zag van de gevelde, naar zijn borst grijpende voetbalreus Evander Sno.
Een trainer kan het allemaal nog zo mooi bedenken: zijn pionnen zijn mensjes. Dus volledig onvoorspelbaar in hun functioneren. Dat is ook de kracht van het voetbal: het spelletje laat zich door niets en niemand in vaste banen leiden. Lees: kapotmaken. Hopelijk heeft nu ook FC Twente-coach Steve McLaren die harde les geleerd. Een trainer die met dit topmateriaal zo negatief durft te spelen, is het voetbal, zoals het ooit is bedoeld, onwaardig. En zou per direct uit zijn functie moeten worden ontheven. Wegens verminking van het voetbal.
Authentiek taalknutselaar Ton Broekhuisen is tekstschrijver/journalist/ghostwriter. Maar vooral columnist (onder meer vele jaren voor Metro) en blogger.
