Een intense kennismaking met en een intrigerende zoektocht naar een artiest in hart en nieren. Quirijn weet een interessant verhaal neer te zetten van het zoekende leven van Anton Corbijn. Ze probeert hem tot op het bot te laten zien, een personage inside out. Maar of dit haar lukt?
Portretdocumentaires zijn of heel goed of bar slecht. Anton Corbijn Inside Out is een typisch voorbeeld van een filmmaker die er zichtbaar alles voor heeft gegeven om een goede documentaire neer te zetten. En absoluut met succes. Quirijn heeft maar liefst drie jaar lang met het leven van Corbijn meegedraaid om te zien wat hem bezig houdt, om hem aan het werk te zien en om hem juist achter de schermen te zien. Wat voor persoon schuilt er achter de veelzeggende karakteristieke zwart-wit fotografie? Wat is zijn doel in het leven?
Corbijn als rustige man
Vanaf het eerste shot zien we Corbijn als een rustige en ook zoekende man. Hij vertelt hoe hij vanaf zijn jeugd beïnvloed is door muziek en hoe hij in de kunst terecht is gekomen. Corbijn fotografeert voornamelijk zogenoemde ‘loners’. Hij beaamt zelf ook te voldoen aan dit beeld. Hij wil niet per se een ‘loner’ zijn, maar kan er niet om heen en hij kan zich op deze manier uiten naar de wereld, zichzelf laten zien.
Gedurende film zien we Corbijn aan het werk met diverse bands als U2, Arcade Fire en Depeche Mode. Deze bands, familie en andere mensen in zijn leven komen allemaal aan het woord over de artiest. We hebben te maken met een zeer bijzondere man die al sinds zijn jeugd een reis aan het maken is om zichzelf te zoeken. Quirijn blijft benadrukken dat Corbijn door middel van muziek, videokunst en fotografie zichzelf kan prijs geven. Door de vlotte en korte shots laat zij tevens zien dat dit alles op een snelle manier gebeurt. Hij leeft zijn leven op de manier zoals hij dat wil. En vooral hoe snel hij wil.
Geheimzinnige man
Voor Anton Corbijn heb ik altijd veel bewondering gehad. Ik was dan ook erg nieuwsgierig naar de documentaire en er moet gezegd worden dat Quirijn mij nog meer bewondering heeft laten hebben voor deze man. De eenvoud waarin hij leeft en waarmee hij werkt heeft zij als filmmaakster door de minimale shots prachtig neer weten te zetten. We zien Corbijn als een rustige, eigenzinnige, artistieke en toch ook geheimzinnige man. Toch denk ik dat, ondanks Quirijn drie jaar ‘meegeleefd’ heeft met het leven van Corbijn, we nooit zullen weten wat er precies in zijn hoofd omgaat. We zien hem in zijn leefomgeving, zijn werkomgeving en zijn vertrouwde familieomgeving, maar er is iets geheimzinnigs aan Corbijn wat hij alleen kan uiten door middel van zijn creativiteit. Dat is misschien maar goed ook, want naar mijn mening valt zijn werk onder Nederlands’ beste.
