In groep 6 kwam er een neger bij ons in de klas. Het was een echte, onvervalste neger. Niet geadopteerd uit een bergdorp door onvruchtbare blanken, maar een met negerbroertjes en negerzusjes en negerouders. Alles op natuurlijke basis. Ze waren bij ons in het nieuwbouwdorp komen wonen. De neger heette Brian en hij was even oud als wij. Op vrijdag had meester Peter ons al voorbereid. Hij had gezegd: ‘Maandag komt er een nieuwe jongen in de klas, het is een neger.’ En inderdaad: die maandag zat er een neger bij ons in de klas. Hij droeg een sportieve, witte trui.
We mochten zijn haar aanraken. Net een schaapje. We mochten ook in zijn lippen knijpen. Vanaf de peuterschool hadden er altijd Turken en Marokkanen bij ons in de klas gezeten, daar keken we niet van op. Maar een neger, dat was toch andere koek.
Op het schoolplein vertelde Brian dat hij gisteravond, toen hij niet kon slapen, de slaapkamer van zijn ouders binnenliep. Zijn vader zat op de rand van het bed, zijn moeder zat op haar knieën op de grond. Moeder had het geslacht van Brians vader in haar mond. Ze keken even op, maar lieten zich niet afleiden. Brian sloot de deur en ging maar weer naar bed, vertelde hij. De volgende ochtend zat hij bij ons in de klas. Er ging een wereld voor ons open.
Deze week verschijnt bij uitgeverij Atlas Contact het boek Er gebeurde o.a. niets, een bundel korte verhalen door Joubert Pignon. DeJaap publiceert deze week enkele verhalen uit het boek.
