In Putten wordt een stille toch voor een hond gehouden, Diesel genaamd. U denkt, hij maakt een grap. Maar nee hoor. Het is echt zo. In Putten, waar een kwart van de mensen zwaar christelijk stemde en homo’s en vrouwen dus nauwelijks mens vindt, gaan ze wel een stille tocht voor een hond ondernemen.
Schaamlappen
Stille tochten zijn sowieso al een opeenhoping van misplaatste morele superioriteitsgevoelens. ‘Iets’ willen doen, laten zien hoe erg je het vindt. Terwijl de enige geloofwaardige stille tocht die tegen Dutroux was. De meeste andere zijn schaamlappen als er weer eens iets ergs gebeurt, zodat je niet schuldig hoeft te voelen dat je er niet bij was, of je het slachtoffer nu kent. Zodat je in ieder geval kan zeggen: ‘ik heb iets gedaan hoor, ik was bij de stille tocht!’ Maar voor een hond is het helemaal bespottelijk.
Nou hoef je niets met honden te hebben om te vinden dat dierenmishandelaars achter slot en grendel horen – zoals ondergetekende – maar toch is een hond minder erg dan een mens die doodgaat.
Honden zijn geen mensen
In Syrie worden iedere dag mensen vermoord (Harald Doornbos meldt er gisteren weer 122), in vluchtelingenkampen sterven iedere dag kinderen en worden meisjes verkracht (volg Tineke Ceelen maar), om nog maar te zwijgen van alle mensen die gewoon dood gaan aan honger, aan aids, aan fucking diarree. Nederland doet er ondertussen of niets (Syrië) of te weinig (de rest) aan. En dan wel een stille tocht voor een hond?
Zelfs als je dat wereldleed niet belangrijk vindt, dan nog bedenkt een normaal mens zoiets niet. Als je stille tochten wel geweldig vindt, schaam je je hiervoor. Die Puttense mensen zijn gek. Mesjokke.
Hondsdol.
