Er zijn weinig sporten waarin je na een lange pauze succesvol terug kan keren. Zeker geen intensieve krachtsport als zwemmen. Minder training en wedstrijdritme verslapt je lichaam enorm. Dus de pauze die zwemster Inge Dekker inlast is hoogstwaarschijnlijk het einde van haar carrière.
Krachttoer
Inge Dekker gaat proberen haar studie psychologie af te ronden. Om iets achter de hand te hebben voor na haar carrière. Na elf jaar monomaan sporten is het tijd voor iets anders.
Begrijpelijk. Kijk naar de documentaire over Inge de Bruijn die Studio Sport ooit maakte en je ziet de beproevingen die zwemmers moeten doorstaan. Zware krachttrainingen waarbij je bijvoorbeeld met alleen je armen in een touw moet klimmen. Daarnaast zijn de zwemtrainingen meestal onmenselijk vroeg. Zwembaden verdienen vooral aan recreatiezwemmers, dus die krijgen het bad het grootste deel van de tijd. Trainingen die om zes uur ‘s ochtends beginnen zijn geen uitzondering.
Nooit uit de band kunnen springen, altijd vast in een schema en een voedingsadvies. En sinds een paar jaar moeten ook de zwemmers in de strijd tegen doping hun whereabouts invullen en krijgen ze minstens zo vaak als wielrenners te maken met de vliegende dopingcontroles. Hou dat maar eens elf jaar vol.
In de schaduw
Dekker stond altijd in de schaduw van de toppers. Niet voor niets is haar bekendste bijnaam Inge II. Ze was eerst de tweede Nederlandse vrouw op de vlinderslag achter De Bruijn en werd later in bekendheid en prestaties voorbij gestreefd door Marleen Veldhuis en Ranomi Kromowidjojo. Inge Dekker was vooral estafettevulling.
In interviews en artikelen werd altijd smalend gedaan over de zogenaamde finale-angst die de Assense zou hebben. Een goede tijd neerzetten in de series en dan in de finale dichtslaan en net naast het podium belanden. Een net-niet zwemster.
Maar wie haar erelijst bekijkt ziet dat dat onterecht is. Naast de bekende gouden medaille op de spelen van Peking haalde Dekker in haar zwemloopbaan nog veel meer goud op, waaronder het ongelofelijke aantal van zestien gouden medailles op verschillende EK’s kortebaan. Wat zou dat zijn geworden zonder die finale-angst?
Nee, Inge, maak jij maar lekker je studie af. Er is meer in het leven dan je uren afbeulen in chloorbaden en krachthonken. Terugkomen hoeft niet. Je erelijst is al mooi genoeg.
CC-foto: The Wolf
