Schitterend stukje klimaatpropaganda van René van Leeuwen op GeenStijl: die hele discussie over CO2-reductie is totale onzin, de aarde wordt toch wel warmer, en alles wat we ertegen doen is pure symboolpolitiek ter zelfbevrediging van linkscorrecte priushippies met een hondenleven; blijft u dus rustig doorplofkippen en voortkiloknallen, en laat u vooral niet van de wijs brengen door vegetarische gelijkhebbertgekkies met chronische morele superioriteitsjeuk. Enfin, u kent het gelikt-stijlloze marketingborreltafeltoontje onderhand wel, neem ik aan, en het zal u ongetwijfeld weinig verbazen dat de econeuroten onder ons op GeenStijl van onder uit de zak krijgen – je bent immers radicaal conformistisch of je bent het niet. Wat opvallender is, is wat Van Leeuwen allemaal uitspookt met een artikel uit Nature dat hij beweert gelezen te hebben, en waarop hij zijn verhaal baseert. Even een kleine, doch broodnodige factcheck.
Lezen is een keuze
Van Leeuwen doet voorkomen of de onderzoekers, Knight en Harrison, betogen dat we feitelijk veel te weinig weten over de oorzaken van klimaatverandering:
“Naast de uitstoot van CO2 zijn er veel meer zaken van invloed op klimaatverandering. Bijvoorbeeld de veranderlijke toestand van rivieren, bergen, oceanen, gletsjers, kustgebieden, enzovoort. Die effecten zijn nauwelijks meegenomen in het huidige klimatologisch onderzoek, waardoor we feitelijk veel te weinig weten om zinnige uitspraken te kunnen doen over klimaatverandering.”
Bijzondere interpretatie. Te meer daar de titel van het, overigens zeer interessante, artikel ‘The impacts of climate change on terrestrial Earth surface system’ is, en de onderzoekers zich helegaar niet richten op de oorzaken van klimaatverandering, maar op de gevolgen ervan. Je vraagt je af of Van Leeuwen het stuk wel echt heeft gelezen.
Het wordt een puinhoop
Knight en Harrison betogen dat deskundigen zich teveel blind staren op de metereologische gevolgen van klimaatverandering, en op de stijging van de zeespiegel, terwijl de mogelijke geomorfologische gevolgen vrijwel volledig genegeerd worden. En dat, zo menen zij, is buitengewoon problematisch. Ik citeer even:
“It is likely, however, that increased aridity across many continental areas will increase land surface vulnerability to soil erosion and loss, mass movements and associated geohazards. In turn, this will decrease the viability of agriculture in climatically marginal areas, leading to a cycle of environmental deterioration that will be continental in scale.”
Klimaatverandering zal leiden tot meer erosie, en dus tot de afname van landbouw in bepaalde gebieden. Ja, daar sta je dan, met je kiloknallers. Stukje verderop:
“We argue that present conditions of climate change as exacerbated by human activity, which are already causing environmental change worldwide, will result in … human responses, which may include land abandonment and island nation loss, large-scale population migration and wholesale change in cultural practices.”
Kortom: het wordt een zootje, en voor we het weten staat straks iedereen te popelen aan de grenzen van de landen waar je nog wel graan kan verbouwen. Ik hoef u niet uit te leggen waar ter wereld dat onder meer is. Los dat dan maar eens op, als je net met veel bombarie de hele Middellandse zeekust uit de Europese Unie hebt gedonderd.
Wat te bestrijden – oorzaken, gevolgen of beide?
Let ook even op dat ‘exacerbated by human activity’: de onderzoekers gaan er dus, welke draai Van Leeuwen er ook aan probeert te geven, gewoon van uit dat wat er gaande is te maken heeft met wat de mens de laatste eeuwen zoal uitvreet. Knight en Harrison beweren dan ook helemaal niet dat het geen zin heeft te proberen de CO2-uitstoot te verminderen. Wat zij vooral betogen is dat het onverstandig is om dat beetje mondiale beleidsenergie dat er is volledig te richten op de preventie van opwarming, zeker nu die preventie maar niet echt van de grond wil komen – mede, vul ik aan, onder druk van een zwaar gesponsorde klimaatontkennersindustrie. Behalve preventie moeten we, zo luidt het betoog, beter kijken naar de mogelijke gevolgen van de klimaatverandering, en daar indien mogelijk op inspelen.
Tsja. Daar hebben Knight en Harrison natuurlijk volledig gelijk in, maar de vraag is of de politieke wil om iets aan de gevolgen te doen groter zal zijn dan de politieke wil om de oorzaken aan te pakken (en of je beter twee dingen voor een kwart kan doen, dan één ding half). Politieke wil is er vermoedelijk niet: alles wat je wil doen zal neerkomen op het inperken, op wereldschaal, van overconsumptie naar westers model, en op het herverdelen van wat schaars is. Dan kom je dus aan de plofkippen waar Van Leeuwen zo van smult, en dan begint het gelazer: wie aan de westerse overconsumptie komt, komt aan de belangen van de westerse gevestigde orde, en wie aan de belangen van de gevestigde orde komt, vindt haar lakeien op zijn pad – de radicale conformisten voorop.
Het wordt nog een lange, hete eeuw.
