Wie in Monaco woont, is een miljonair. Dat is de algemene opvatting over de inwoners van het minuscule Prinsendom in Zuid-Frankrijk. Maar het kan ook anders. Eline de Kat (46) werkt voor de Opera van Monte Carlo en woont hier al elf jaar. De Nederlandse Eline zou zelf niet misstaan in een opera. Ze is slank, lang en elegant. Bovendien heeft ze een hoge zangerige stem. “Natuurlijk let ik op mijn kleding en voorkomen hier, je doet je best om elegant te zijn”, zegt ze terwijl we een koffie drinken bij Café de Paris, tegenover het Casino van Monte Carlo. “Maar ik loop heus niet iedere dag in dure merkkleding rond. Je leert combineren en zoekt kleding uit die er duur uitziet. Een jurkje van Zara mix je dan met wat duurdere sieraden. Er zijn ook tweedehands winkels voor merkkleding hier. Iedereen kleedt hier zich chique, maar vaak voor niet al teveel geld.”
Ze kan zich ergeren aan Nederlanders, wanneer ze even op bezoek is in haar moederland: “Ik was laatst op het station van Utrecht en niet één persoon had een goed zittende broek aan. Nederlanders dragen niet per se goedkope kleding, maar kiezen liever voor comfort dan elegantie.”
Khadaffi
Eline werkt fulltime voor de Opera en door haar connecties wordt ze vaak voor luxe feestjes uitgenodigd. Negen jaar geleden, vond ze zichzelf opeens terug op een feest van een van de zonen van Khadaffi. “We waren uitgenodigd voor een Libian Night, we wisten niet dat het een privéfeest van die zoon was. Overigens was hij niet aanwezig, want hij was ziek. Wel wenste hij via een videoverbinding iedereen een fijne avond.”
Het Grimaldi Forum, een soort evenementen en kunsthuis, werd omgetoverd tot een Oosterse oase. “Er waren enorm veel bedoeïententen, fonteinen en een podium met wel 30 buikdanseressen. Het was over de top luxe. Het is best hypocriet dat ze toen geaccepteerd werden door de internationale jetset. Maar zo gaat het wel vaker met geld.”
Kinderen
De kinderen groeien ook op met een ander besef van geld. Eline heeft zelf geen kinderen, maar komt nog wel eens op een feestje van vrienden. “Vaak wordt discotheek Jimmy’z afgehuurd. Ik was een keer bij het feestje van een 9-jarig Russisch meisje. Daarbij waren drie topchefs aanwezig. Een kind van een voetballer sprak toen met een ander jongetje over vliegreizen. Hij wist niet beter dan dat iedereen altijd business class reist en verbaasde zich over ‘gewoon vliegen’. De kinderen krijgen een vervormd idee van de werkelijkheid door al die luxe. Ze hebben nooit een feestje met zelfgebakken taarten en ouderwetse spelletjes. Ik ben het niet eens met deze manier van opvoeden, waarbij kinderen op jonge leeftijd al aan de champagne zitten. Maar je kunt er weinig van zeggen, want de ouders zijn dezelfde luxe gewend.”
Jaloers
De luxe is in Monaco alom aanwezig, zeker in rondom het Casino en de Opera, waar Eline werkt. “Er staan hier vaak auto’s geparkeerd, die dezelfde prijs hebben als een kleine villa.”
Toch is ze nooit jaloers. “We leven allemaal erg goed hier. Zelfs zonder een enorm salaris, profiteer je van het land. Ik ga vaak uit eten met vrienden. Het land is veilig, schoon, heeft veel zon en veel mensen genieten hiervan. Er hangt een goede sfeer.”
Het speelt wellicht mee dat de ‘echte rijken’, niet zo opvallen. “Die doen hun business achter de schermen en zijn ook vaak op reis. De Rolls-Roys’es en de luxe feestje, zijn vaak van mensen die hier niet wonen en alleen op bezoek komen. Daar heb ik dus niet zoveel mee te maken.”
Onder de toeristen zitten vaak ook bekende mensen. “Het is natuurlijk wel leuk als je opeens Roger Moore, John Cleese of Björn Borg ziet lopen.”
Hoeren
Terwijl een paar dames op torenhoge stilettohakken voorbij lopen, vertelt Eline over de andere kant van Monaco. “Kijk, dat is geen elegantie, dat zijn de hoeren. Je wordt helemaal gek van de prostituees hier. Het zijn mooie, jonge meiden, maar ze zijn erg agressief. Als je met je een man over straat loopt, dan kijken ze hem recht in de ogen aan en proberen ze hem van je af te pakken. Ze hebben avondjurken met decolletés tot aan de navel.”
Mannen met geld veranderen volgens Eline, ze krijgen een soort ‘syndroom’. “De oude mannen willen een jonge meid en aangezien hier nogal wat vrouwen op geld afkomen, krijgen ze het nog voor elkaar ook. Ze denken opeens dat het luxe is om in een limo aan te komen rijden en dan met acht vrouwen uit te stappen. Maar de meeste mensen in Monaco vinden dat helemaal geen klasse hebben. Die zijn een stuk discreter.”
Opera
Tijd om de werkplek van deze sterke vrouw te bezoeken. De opera zit in het casino, dat in 1863 haar deuren opent. De versieringen zijn in overdaad aanwezig, bijna alles is met bladgoud belegd. “Het is de enige operazaal in de wereld, die uitkijkt op zee”, vertelt Eline trots, die hier duidelijk op haar plek is. “De mannen komen in smokings en de vrouwen in lange jurken. Hier is geen crisis in de kunst.” Voor dit operahuis werden beroemde stukken gecomponeerd, zoals L’Enfant et les Sortilèges van Maurice Ravel, La Rondine van Giacomo Puccini en Don Quichotte van Jules Massenet.
“De Côte d’Azur is nog steeds het centrum van de kunst, dat komt omdat hier echt niet alleen domme nieuwe rijken wonen, maar juist veel mensen van hoog niveau. Monaco heeft daardoor een goed ballet, orkest, kunstgalerijen en veel kunstmanifestaties. Het land is meer dan alleen een jachthaven met casino.”
Geen belasting
Overigens verdienen de mensen die bij deze instellingen werken, niet direct de hoofdprijs. “Je betaalt geen inkomstenbelasting hier, maar je verdient niet meer dan in Nederland. Degene die de Monegaske nationaliteit dragen hebben daarom een soort van sociale woningbouw. Ze betalen huur naar draagkracht, bijvoorbeeld 500 euro voor 80 m2. Anders zouden veel mensen het land moeten verlaten, want het is hier extreem duur. Het is een vorm van positieve discriminatie, waar alleen de Fransen af en toe jaloers op zijn, omdat zij ook graag voor een lage prijs in Monaco willen wonen.”
De koopprijs voor appartementen ligt op minimaal 50.000 euro per vierkante meter en onder de 1000 euro, kun je niet huren in Monaco. “Omdat de mensen hier zo klein wonen, in studio’s of 2-kamer appartementen, word je niet zo vaak uitgenodigd thuis. Het leven speelt zich hier buitenshuis af. Zelfs voor een ontbijtje ga ik af en toe naar een restaurant met een vriendin.”
Vaste kliek
In Monaco wonen 30.000 mensen op 2 vierkante kilometer. “Je moet goed kunnen opschieten met iedereen, want je komt elkaar altijd tegen. Het aantal Nederlanders valt wel mee, we kennen elkaar wel, maar zijn geen vaste kliek. Nederlanders integreren erg goed en gaan veel met andere nationaliteiten om.”
Overigens gaan de Monegasken niet iedere avond uit. “De mensen die hier wonen, leiden een redelijk sober leven. We gaan heus niet iedere avond uit, want we moeten gewoon werken de volgende dag.”
Veilig
Monaco staat bekend om haar veiligheid. Het is een van de weinige plekken ter wereld, waar de politie nog op iedere hoek staat en je vriend is. “Als hier een brommer met een vreemd nummerbord binnenrijdt, dan wordt deze direct gecheckt. Je kunt met dure sieraden over straat, zonder bang te zijn beroofd te worden. En je tas wordt ook niet gestolen. Daarom komen hier ook veel rijke mensen op af, omdat je dure spullen veilig zijn.”
Ondanks de hoge huurenprijzen, de hoeren en de soms vreemde feestjes, houdt Eline van het land. “Alleen al vanwege het klimaat, zou ik hier blijven. Ik heb mijn vriendenkring hier opgebouwd en een fantastische baan, waarbij kunst en cultuur hoog in het vaandel staan. Ik ben geen miljonair en rijd in een Ford K, maar ik wil hier nooit meer weg.”
