DARPA (Defense Advanced Research Projects Agency) en de US Marine Corps maken vorderingen met de ontwikkeling van de RoboMule, een 21e eeuws lastdier. Meer officieel heet het: SL3 Legged Squad Support System. Vorige maand publiceerde DARPA een artikel over de voortgang, met wat video’s van RoboMule in actie. Ondertussen, back at the farm, gaat de natuurlijke Mk I, een ietwat kinky kruising tussen een paard (mama) en een ezel (papa) stug door om onder meer Special Forces en mariniers te trainen in de omgang met hen. Wat ze in Afghanistan soms in de praktijk brengen met lokale soortgenoten.
Heeft de in ontwikkeling zijnde SL3 poten, een eerdere gemotoriseerde Mule had wielen. Deze spartaanse M274 flatbeds deden het op een kleine Willy’s 4-takt viercilinder- of Continental 2-takt tweecilinder motor van circa 17 pk onder de laadvloer, waarmee het 4×4 voertuig een halve ton off-road kon vervoeren. Ruim elfduizend stuks sleurden tussen de vijftiger en tachtiger jaren in Amerikaanse dienst spullen rond.
M274 Mule
Mk I Mule (foto: US Marine Corps Lance Cpl. Ali Azimi)
Laadvermogen: 100-150 kilo. Varianten: ezel, paard. Eigenschappen: (beperkt) voice operated, meestal prettig stil, zuinig in verbruik, loopt op onbewerkte biobrandstoffen. Nadelen: eigengereide persoonlijkheid, soms onbetrouwbare besturing.
SL3 (foto’s & video’s: DARPA, waar meer hier en daar)
Laadvermogen: tot circa 200 kilo (streven). Eigenschappen: voice operated (streven), verbruikt alleen brandstof in bedrijf, groter laadvermogen dan Mk I, ligt zelden dwars en schopt niet. Nadelen: luidruchtig, onelegante loop, instabielere gang dan Mk I, lage aaibaarheidsfactor, niet eetbaar in noodgevallen.
