Op de lijst met tourzeges is vanaf nu een witte vlek te vinden. Achter de zeven tours van Lance Armstrong (1999-2005) staart een blanco plek ons aan. Niet de eerstvolgende in de rij krijgt de zege toegeschoven, geen verklaring wordt gegeven. Er staat niks. Leegte.
Voor altijd leeg
Dat besloot de UCI vrijdag, naar aanleiding van het USADA-rapport. De hoop van Escartin, Cadel Evans en de nabestaanden van Kivilev kan de kast in. Het besluit is begrijpelijk en rechtvaardig, maar komt onverwacht. De UCI leek niet al te veel aandacht aan de zaak Armstrong te willen besteden, maar snijdt nu openlijk in eigen vlees.
Over honderd, tweehonderd jaar zullen de lege plekken er nog steeds zijn. Een smet op het verleden van de wielerunie. Iedereen zal weten dat de UCI er niet in slaagde structureel doping aan te pakken. Dat hun onderzoekers minimaal één stap achter de valsspelers liepen. Dat ze het misschien wel wisten maar de andere kant op keken of smeergeld aannamen.
Oude of Nieuwe UCI?
Zoals commentator Ducrot over het nieuwe en het oude wielrennen spreekt is hier misschien een tekentje van de nieuwe UCI. Die een dopingzaak niet met de mantel der liefde afdekt, maar man en paard noemt. Nu maar hopen dat de UCI doorpakt.
Leidinggevenden die wisten van doping allemaal eruit. En ze niet erevoorzitter maken. En omdat het niet echt voor te stellen is dat onderzoekers achterlopen op renners die doping in Luxemburgse bossen begraven mogen daar ook wel stappen worden gezet. Nieuwe onderzoekers aanstellen, meer geld die kant op.
De lege plekken op de erelijst kunnen gezien worden als een groot mea culpa van de internationale wielerunie. Sorry dat wij dit hebben laten gebeuren. Wij zaten fout. We hadden die dekselse Amerikaan eerder te pakken moeten hebben.
Als het geen excuus is naar de wielervolgers en slechts een symbolische daad is die daad mislukt. Het blijft nu voor altijd duidelijk dat de UCI grootschalig dopinggebruik mogelijk maakte door te slechte controle of corrupte medewerkers.
Als het geen excuus is is het een onbewuste zelfverminking en heeft de UCI nog veel werk te doen.
