Een paar weken geleden blogde ik over het boek van oud-PVV’er Marcial Hernandez. Hij werd ooit bekend door een incident waarbij hij een kopstoot zou hebben uitgedeeld. In mijn blog merkte ik kort op dat nooit is bewezen dat Hernandez een kopstoot heeft uitgedeeld. Mensen sprongen er bovenop: ik zou ontkennen dat Hernandez die kopstoot gaf. Er ontstond een discussie op Twitter.
Ik heb de kopstoot-zaak nooit uitgezocht en ik was er niet bij. Ik weet dat de zaak bij de rechtbank is geschikt en dat Hernandez niet is veroordeeld. Het verweer van Hernandez in zijn eigen boek is zwak, dus is er zeker een kans dat hij die kopstoot wel uitdeelde. Maar zolang daar twijfel over bestaat wil ik Hernandez geen strafbaar feit in zijn schoenen schuiven. Mijn idee blijft dat het verhaal ook onjuist kan zijn, al is die kans misschien klein.
Wat deed Weening fout?
Enkele weken geleden stapte het partijbestuur van GroenLinks op na het verlies bij de verkiezingen en interne strijd over het politiek leiderschap. Ik blogde toen bij rePublic dat onduidelijk is wat partijvoorzitter Weening fout heeft gedaan. Er is geen onderzoek naar, dus we moeten afgaan op de verklaringen van betrokkenen. We kunnen slechts constateren dat Weening de interne meningsverschillen bespreekbaar maakte en het vertrouwen in Jolande Sap wel moest opzeggen toen er intern onvoldoende steun bleek te zijn. Geen duidelijke fouten dus.
De reageerders van rePublic zagen dat anders. Weening was volgens hen verantwoordelijk voor de verkiezingscampagne, voor het grote verlies en voor de mislukte lijsttrekkersverkiezingen. Ook zou Weening zelf de onenigheid in de partij veroorzaakt hebben. Dat gaat allemaal wat ver. Een partijvoorzitter moet zich aan de partijreglementen houden en heeft niet of nauwelijks macht over de fractie of over politieke uitlatingen van GroenLinks-leden. Niemand weet wat Weening echt fout deed maar velen denken het toch te weten. Onderzoek is er nog niet.
Is Jos van Rey corrupt?
De afgelopen twee weken werden we doodgegooid met nieuws over de Roermondse wethouder Jos van Rey. Hij zou zich schuldig hebben gemaakt aan corruptie en vertrouwelijke informatie hebben gelekt. Er bestaat een opname van een telefoongesprek waarin Van Rey twee vragen van een sollicitatiecommissie doorspeelt aan burgemeesterskandidaat Ricardo Offermans. Dat kan niet door de beugel en Van Rey stapte op. Offermans trok zich terug als burgemeesterskandidaat en trad af als burgemeester van Meerssen.
Maar de beschuldigingen aan het adres van Van Rey gaan veel verder dan een telefoontje aan een burgemeesterskandidaat. Hem wordt jarenlange belangenverstrengeling verweten vanwege zijn contacten met de vastgoedsector. De ironie is dat Van Rey maandenlang is afgeluisterd en dat men niets kon vinden, behalve het telefoontje met Offermans. Enkele maanden geleden kwam onderzoek naar de vermeende corruptie naar buiten waaruit bleek dat Van Rey onschuldig was. Gelukkig weet de burger toch precies hoe corrupt Van Rey is. Maar behalve het telefoontje aan Offermans staat dat nog niet vast.
Beschuldigen en verwijten
Het enige recente politieke schandaal waar u zich druk over mag maken gaat over burgemeester De Vries van Lingewaard, want hij heeft toegegeven foute declaraties te hebben ingediend. Ook mag u zich druk maken over de voormalige burgemeester van Schiedam, waarnaar onderzoek plaatsvond met vernietigende conclusies. Maar bij alle andere gevallen kunt u uw oordeel beter nog even uitstellen totdat onderzoeken echt zijn afgerond.
Er zijn steeds meer media gekomen die goedkoop gevuld moeten worden. En dus wordt elk minuscuul nieuwsfeit opgeblazen tot extreme proporties terwijl er wellicht helemaal geen feiten aan ten grondslag liggen. Bij formele rechtszaken geldt altijd dat iemand niet schuldig is tot het tegendeel is bewezen, maar in de politiek, journalistiek en publieke opinie geldt dat allang niet meer. Marcial Hernandez kan niet deugen, Heleen Weening is incompetent en Jos van Rey is corrupt. Veel meningen, maar niet of nauwelijks bewijs.
Een tip voor iedereen die zich zo’n zorgen maakt over de integriteit en competenties van politici: in 2014 zijn er weer gemeenteraadsverkiezingen. In veel gemeenten kunnen partijen nauwelijks kandidaten vinden. U wordt van harte uitgenodigd zich te kandideren. Dat u dan ook onderwerp kunt worden van deze roddel- en geruchtenmachine zal u daar vast niet van weerhouden.
Chris Aalberts is onderzoeker politieke communicatie. Onlangs verscheen zijn boek ‘Achter de PVV: waarom burgers op Geert Wilders stemmen’.
