David Ferrer, doping en een zwarte legging

31-10-2012 12:12

De wielrennerij is geïnjecteerd met doping. Wielrennen en doping zijn nu eenmaal onlosmakelijk met elkaar verbonden. Een hele waslijst aan renners hebben zich laten doperen. Laatst nog viel ene Lance Armstrong van zijn voetstuk. Wat hij precies heeft gewonnen is me even ontschoten, volgens zijn Twitteraccount niet veel. Het dopingschandaal rond Armstrong heeft nu ook de tennissport bereikt, althans die
geruchten zijn gaande.

Klootzak
Het is eigenlijk naïef om te denken dat doping alleen bij wielrenners voorkomt of ontzettend domme atleten. Onlangs werden toptennissers Sara Errani en David Ferrer nadrukkelijk gelinkt aan de Spaanse arts Luis Garcia del Moral. U weet wel die klootzak die Armstrong heeft gedopeerd. Sara Errani komt pas net kijken, maar Ferrer is al jarenlang een wereldtopper. De Spanjaard resideert volgens de ATP in Valencia. Toen ik me dat realiseerde brak het angstzweet me uit. Del Moral en Ferrer wonen dus allebei, toevallig, in Valencia? Dat kan. Of er zijn er toch aanwijzingen van dopinggebruik bij de Spanjaard. De Australische krant ‘The Australian’ schreef een aantal dagen geleden dat beide tennissers in het klantenbestand staan van de Spaanse wonderdokter. Errani heeft inmiddels de samenwerking bekend en die meteen stopgezet toen Del Morals naam werd genoemd in het Armstrong-dossier. Ferrer reageerde niet. Het zal toch niet waar zijn dat Ferrer zich heeft laten verleiden tot dopinggebruik. Afgelopen zondag won Ferrer uitgerekend in Valencia zijn zesde ATP-titel van 2012. Door die zege evenaarde hij zijn beste seizoen tot nu toe. Zou de Spanjaard dan toch een fervent dopinggebruiker zijn? Nee, Ferrer is namelijk een held. Maar dat was Lance Armstrong ook. Toch is er een groot verschil: Armstrong is schuldig bevonden en Ferrer niet. Einde discussie, althans voor nu.

Sterven op de baan
Op dit moment moet men bewondering hebben voor de kleine druktemaker. Ferrer heeft namelijk geen denderende service, geen snoeiharde backhand, geen forehand zoals die van Fernando ‘Hand van Steen’ González en soepele volleys ontbreken ook. Een beperkt slagenarsenaal dus, maar toch staat hij al jaren in de mondiale top 10. Een prestatie van formaat gezien zijn talent. Er zijn alleen al in Europa tientallen spelers die over meer kwaliteit beschikken dan de kleine Spanjaard. Alleen wat al die verwende nesten niet hebben, heeft David wel. Ferrer is bereid om te sterven op de baan. Na de wedstrijd hangt hij aan de zuurstofflessen als dat nodig is. Urenlang zwoegen op de baan. Ferrer geniet ervan en tegenstanders worden knettergek. Ze moeten het punt 14 keer maken om het vervolgens alsnog te verliezen. Het voetenwerk van Ferrer is magnifiek, maar mentaal is hij nog sterker. Als Thiemo de Bakker ook maar iets van de mentale weerbaarheid van Ferrer zou hebben dan zou de Nederlander in de top 20 van de wereld staan. Bakkertje heeft meer talent in zijn klauwen maar staat op dit moment 128ste op de wereldranglijst.

Rokkenjager
Buiten dat Ferrer een topspeler is, komt hij altijd vriendelijk en galant over. Lang geleden kwam ik hem tegen op de Ordina Open (nu Unicef Open). Hij stond te trainen met Tommy Robredo. Als beesten gingen ze tekeer. Het zweet gutste van zijn gezicht. Shirt drijfnat en schoenen die na twee uur trainen versleten achterbleven. Hij trainde zoals hij speelt. Vol passie. Vol overgave. Half werk komt niet voor in het vocabulaire van David Ferrer. Hij sloot de training in stijl af met wat buikspieroefeningen. Het zag er imposant uit tot dat we allebei werden afgeleid door een vrouwelijke tennisster die kwam trainen in een zwarte legging. Een hele korte legging. Een iets te strakke legging. Zijn blik bleef secondenlang gericht op de prachtige benen van de evenzo prachtige vrouw. Even vergat Ferrer waarom
hij naar Rosmalen was gekomen. Heel even was Ferrer de rokkenjager die misschien wel in hem schuilt. Een paar tellen was hij geen topsporter, maar casanova. Ze riep wat onverstaanbaars naar de dromende Ferrer. De Spanjaard antwoordde met een onschuldige ‘Ola’ en een verlegen blik naar zijn trainer, want hij keek inderdaad wat langer dan normaal. Hij hervatte zijn oefeningen als een modelprof en knipoogde naar mij. Dromen mag, maar Ferrer is man met een missie. Alleen misschien schuilt daar ook zijn gevaar, want Lance had ook een missie. Laat het alsjeblieft niet zo zijn dat ik dit stuk later moet rectificeren. Ik wil niet nog een held kwijtraken. Het mag niet zo zijn dat Ferrer aan de verboden middelen heeft gelegen in plaats van de zuurstofflessen. Ik haat doping en ik haat Luis Garcia del Moral.

CC-foto: Cinewatt