Interviewer: How long can The Beatles last?
Mick Jagger: Two Years.
(1964)
In de jaren zestig was het simpel: je was voor The Beatles of voor The Stones. In werkelijkheid waren die twee werelden echter helemaal niet zo gescheiden. Dat laat Flip Vuijsje zien in zijn onlangs verschenen boek John, Paul, Keith & Mick. Een boek over beide bands, want Vuijsje is nu eenmaal fan van The Beatles én The Stones. En dus schrijft hij, een halve eeuw na Love me do (de eerste single van Lennon en McCartney), op zeer onderhoudende wijze hoe de relatie tussen de bands was. Hoe beïnvloedden ze elkaar? En waarom gingen The Beatles in 1970 uit elkaar en bestaan The Stones nog steeds? In een boek vol anekdotes die van pas zouden komen bij iedere pubquiz, beantwoordt Vuijsje die vragen. Eén advies: lees het boek met de stereo of iTunes lijst bij de hand. Het is namelijk onmogelijk niet meteen ook de bijbehorende muziek te willen horen.
Jubileum
2012 Is een bijzonder jaar. Een jaar dat voor beide bands een jubileum betekent. Voor The Beatles is het vijftig jaar geleden dat hun eerste single uitkwam en The Stones bestaan vijftig jaar. Het is om die reden dat veel muziekliefhebbers er schande van spraken dat Mick en co niet optraden tijdens de opening en afsluiting van de Olympische Spelen, afgelopen jaar in Londen. Paul McCartney was er immers wél. Keith Richards zelf was er laconiek over. Hij gaf techniek en politiek de schuld.
Vuijsje heeft – volkomen terecht – de twee bands samen gebracht in één verhaal. De allereerste confrontatie tussen de mannen was in 1963. Op een zaterdagmorgen luisterde Brian Jones naar de radio. Een nieuwe band (met dan al twee singles) zou live optreden. James Phelge, huisgenoot van The Stones, verklaarde later: “After ten minutes or so The Beatles came on, and Brian’s face dropped.” The Beatles waren op dat moment al bezig door te breken en Brian maakte zich grote zorgen over zijn eigen band. Zouden zij de dupe worden van de unieke sound van die vier jongens uit Liverpool?
The Beatles op bezoek bij The Stones
Op 14 april 1963 ontmoetten de bands elkaar in het echt. The Beatles bezochten een concert van The Stones. Na afloop gingen The Beatles mee naar hun flat. Daar spraken ze over muziek en Brian Jones kreeg een gesigneerde foto van de band voor boven de haard. Vuijsje beschrijft op aanstekelijke wijze die eerste ontmoetingen tussen de bands. Ze hebben iets aandoenlijks, alsof beide bands nog niet beseffen hoe groot ze gaan worden. Voor The Beatles volgt het succes echter al snel. In de loop van 1963 ontstaat een ware Beatlemania. Terwijl The Beatles twee keer nummer 1 halen in de tweede helft van dat jaar, bereiken de Stones ‘slechts’ nummer 21 en nummer 12 in de hitparade. En dat is een belangrijk verschil tussen de bands. The Stones moesten veel meer geduld hebben.
Goede vrienden
Er zijn echter ook overeenkomsten, zo vertelt Vuijsje. Zo hadden beide bands een moeizaam begin, met nauwelijks optredens. Zowel The Stones als The Beatles hadden grote moeite met het vinden van een geschikte drummer. Ondanks de harde woorden die door beide bands in interviews over en weer werden gebezigd, was de relatie tussen de twee groepen helemaal niet zo slecht. In verschillende clubs kwamen de jongens regelmatig samen. En ook hun commerciële activiteiten stemden ze op elkaar af. Zo beseften ze al snel dat het niet slim was om beide singles op hetzelfde moment uit te laten komen. Ook in de studio waren er ontmoetingen. Zo verzorgden Paul en John het achtergrondkoortje op We Love You (een Stones-single uit 1967) en Mick en Keith zongen mee op All You Need Is Love.
Vuijsje laat hiermee zien dat de werelden van The Stones en The Beatles helemaal niet zo gescheiden zijn. De verschillen tussen de bands doen daar niets aan af. The Stones en The Beatles wisten heel handig twee verschillende werelden te creëren. Werelden met eigen fans, eigen liedjes en eigen concerten. Het is prettig dat Vuijsje hier niet aan mee doet. Door de twee in één boek te combineren wordt de lezer getrakteerd op verrassende inzichten en bijzondere dwarsverbanden. Na het lezen van Vuijsjes beschouwingen (waar de muziek overigens van af spat!) zetten we in het vervolg dus maar The Stones én The Beatles in één playlist. Al is het maar omdat beide bands dit jaar een feestje vieren.
