Terwijl ik me druk zat te maken over de karaktermoord op de neger, werd er een keiharde andere karaktermoord gepleegd. Die arme Bram is van het tableau geschrapt. Nooit meer advocateren. Een schade voor het vak. Een kast vol toga’s, louter te gebruiken als chill-outfit als hij voor zijn veel te grote tv in zijn veel te grote en veel te lege huis zit.
Ik zie hem daar al zitten. Zappend tussen de actualiteitenprogramma’s waar hij over een paar dagen al lang niet meer interessant genoeg voor is. Mijmerend over het volgende hoofdstuk van zijn boek, over karaktermoord.
Justin Bieber
Terwijl hij onbewust vrolijk meedeint met het nieuwste hitje van Justin Bieber, vraagt hij zich af of het knulletje later een soort Justin Timberlake wordt of ten onder zal gaan aan karaktermoord. Ja. Dat is een mooie. De karaktermoord op Justin Bieber. De lesbosites, om mee te beginnen. Of de sekstapes. En waarschijnlijk zal hij binnenkort wel vreemdgaan, of was dat al gebeurd? Bram volgt de liefdeslevens al die bekende mensen niet, het bedrag aan alimentatie wat hij maandelijks betaalt bewijst hem wel weer hoe bewogen zijn eigen liefdesleven is. Of was, eigenlijk. Het huis is leeg, zonder zijn Eva. Met d’r boobies.
Aan wie zal hij nog meer een karaktermoordscenario wijden? Daphne Deckers? Doet die nare Ingelise al d’r best voor. Bram begrijpt ironie niet helemaal. Werner Budding? Nee. Is hij weer de rancuneuze ex. Moeten we niet willen met z’n allen. Brit Dekker? Heeft ze zelf al gedaan, geen scenario meer voor nodig. Ook Mariska de Haas komt vanavond waarschijnlijk zelf wel aan haar eind en Wilders, ach, gedane zaken nemen nou eenmaal geen keer.
50 Tinten
Geen karaktermoorden meer vanavond. Bram besluit eens vroeg naar bed te gaan. Het waren abjecte en infame weken. Hij ploft neer in zijn kingsize bed met verend matras. Dit keer niet in chilltoga, hij heeft zich netjes omgekleed in een pyjamatoga. Zijn tanden gepoetst. Hij ligt op zijn rug, staart wat naar het plafond.
Eigenlijk is het zo slecht nog niet dat hij van het tableau is geschrapt. Des te meer tijd heeft hij voor zijn boek. Hij heeft tenslotte net als een miljoen andere Nederlanders ook de droom een roman te schrijven. Vlak voor hij in slaap valt bedenkt hij nog een titel. 50 Tinten Abject en Infaam – Het Verhaal van een Advocaat. Fictie. Vol advocatenporno. Morgen maar even een schaarse passpiegelfoto op twitter zetten. Ja. Dat wordt wel wat. Bram dommelt in. Morgen weer een dag.
Ingelise de Vries (erg rebels) is idolaat van Bram. Zelf lapt ze ook graag de regels aan haar laars en ooit zal ze ook een boek schrijven.
