Rachel Hazes en haar kinderen zijn nog volop bezig met de dood van André acht jaar geleden. Door de musical Hij gelooft in mij, die zondag in première gaat, beleven ze alles weer opnieuw. Dat vertellen ze in het Algemeen Dagblad.
“Ik ben er na het zien van een repetitie ook beroerd van”, vertelt Rachel in de krant. “Vergeet niet: voor ons voelt het niet alsof André al acht jaar overleden is. Het voelt meer alsof het maar acht weken zijn. Dat komt doordat we nog zoveel met hem bezig zijn. Elke dag, en eigenlijk elk moment van de dag. Ik heb nog steeds het gevoel dat hij zo kan komen binnenlopen.”
Moeilijk karakter
Rachel heeft vooral heimwee naar haar leven met André. “Ik zou zo graag terug willen zijn in dat leven”, vertelt ze.
“Ik mis zijn humor, zijn moeilijke karakter. De strijd die we samen hadden. We hebben zo veel meegemaakt. Ongekende hoogtepunten en ook dieptepunten. Er waren jaren met heel veel geld, en jaren waarin we elk dubbeltje moesten omkeren.”
Bravouremannetje
Dré draait de muziek van zijn vader constant, zegt hij. “Ik sta op met mijn vaders muziek en draai hem totdat ik ’s nachts naar bed ga. Ik ken elke zin van elk liedje. Zijn repertoire zie ik als een laatste boodschap. Die breng ik nu verder. Ik weet zeker dat ik altijd zijn liedjes zal blijven zingen. Dat verwachten de mensen ook.”
Rachel is wel blij met de manier waarop Roxeanne en Dré met de dood van hun vader zijn omgegaan. “Ik ben erg gelukkig”, zegt ze.
“Dat onze kinderen hun leven zo voortzetten. Dat zeg ik hun ook vaak. Dat ik zo trots op ze ben. Trots op hoe zij na Andrés overlijden op eigen benen zijn blijven staan. Dré is een bravouremannetje. Hij had ook aan de drugs kunnen gaan. Dat is godzijdank niet gebeurd.”
