Ineens zat hij in de voorselectie van Oranje. Hij moet eerst hebben gedacht dat het geintje was van één zijn ploeggenoten of had zijn vader per ongeluk de verkeerde speler gesmst. Daley Blind in Oranje. Iedereen die een aantal maanden geleden beweerde dat Daley Blind überhaupt in beeld was bij Oranje zou voor gek zijn verklaard. Op 31 oktober veranderde dat. Daley werd opgenomen in de voorselectie van het Nederland Elftal.
Vader
Waar Daley helemaal schijtziek van moet worden zijn die imbecielen die claimen dat alles de ‘schuld’ van zijn vader is. Blind werd op een gegeven moment geposteerd op de linksbackpositie in het eerste van Ajax. Dat was de schuld van papa Danny, want Blind jr. kon eigenlijk helemaal niet voetballen. Dat liep in het begin dan ook niet helemaal lekker. Schuld van vader Danny, want hij legde zijn zoon teveel druk op. Na het vertrek van zijn vader ging het langzamerzeker beter. Eventuele redenen als opgedane ervaring, aanpassingsvermogen of het overwinnen van angst werden allemaal vergeten, want zijn vader was vertrokken en daar lag het natuurlijk aan. Op dit moment is Danny Blind assistent van alleenheerser Louis van Gaal. De oefenmeester nam Daley op in zijn voorselectie en meteen kwam uit alle hoeken ongedierte met ongefundeerde meningen. Het zou allemaal ‘de schuld’ van assistent Blind zijn. Bullshit, de afgelopen maanden heeft Blind jr. zich bewezen. Of hij het vol kan houden is een tweede, maar dat is nu nog niet aan de orde.
Revalideren
Een tijd geleden liep Daley Blind er plompverloren en onbegrepen bij. Hij werd bekritiseerd door alle analisten, uitgelachen door zijn eigen aanhang en voorbij gelopen door elke buitenspeler. Nu een aantal maanden later heeft hij de analisten overtuigd van zijn kunnen. Buitenspelers zien hem niet langer als dat backje wat er eigenlijk niets van kan. Alleen zijn eigen publiek wil niet echt meewerken. Het moet verschrikkelijk zijn om uitgefloten te worden door je eigen aanhang. Vooral nu hij zo goed presteert. Volledig onterecht want al weken hoort Daley Blind bij de beste spelers van Ajax. Dat Ajax maar drie punten pakte in oktober is alles behalve Blinds schuld. Nicolaï Boilesen de gedroomde linksback is al ongeveer 17 jaar geblesseerd. Afgelopen zomer toonde Southampton interesse in de geblesseerde Deen. Vreemd, maargoed de voetbalwereld zit vreemd in elkaar. Dat realiseerde ik me nog meer na de totaal ongepaste reactie van Boilesen. Hij was gecharmeerd door de interesse, maar vond het nog te vroeg om te vertrekken. Ja HE HE dat lijkt me wel ja. Alleen al dat hij de tijd neemt om te reageren. Ga eens revalideren man!
Traantje
Blind werd wekenlang uitgelachen door heel Nederland. Hij kreeg bakken met kritiek over zich heen, maar gaf antwoord met zijn spel. Wat nu al, zoals eerder vermeld, wedstrijden lang voldoende tot goed is. In de Klassieke moest Blind door de rode kaart van Moisander centraal achterin gaan spelen. Mitchell Dijks nam de linksbackpositie over en kwam met handschoenen en korte mouwen het veld op. Compleet gestoord. Het vroor niet en er scheen zelfs een flauw zonnetje. Het was eigenlijk prachtig weer, maar Dijks moet hebben gedacht weetje ik doe handschoenen aan én korte mouwen. Dat is echt super stoer.
Maar dat was het niet. Het slaat helemaal nergens op. Zijn directe tegenstander Schaken liep de resterende minuten schaterlachend over het veld. Dijks staat schijnbaar nog steeds rondjes te draaien in de Kuip, want wat werd hij zoek gespeeld. Met zijn handschoentjes en zijn korte mouwen. Het blijft vreemd dat Frank de Boer het allemaal toestond. De Boer had naar Dijks moeten lopen en de jonge Ajacied de huid vol moeten schelden. Dijks zou verdomme met schuim op zijn bek het veld in moeten rennen en met zijn eerste tackle de enkels van Schaken het stadion uitschoppen. Of althans dat uitstralen. Dijks straalde die zondagochtend wat anders uit: angst, pure angst. Iets wat Blind in zijn beginperiode ook uitstraalde.
Nu is alles anders. Blind heeft al die tijd gelooft in eigen kunnen. Hij had ook de handdoek in de ring kunnen gooien. Contract af laten lopen en dan veilig bij Groningen of Heerenveen tekenen. Dat deed Daley niet. Hij bleef geloven en vechten wat hem uiteindelijk een basisplaats opleverde. Uit armoede? Dat boeit niet. Hij moest het gat opvullen en hij ging er staan als een man. Daley Blind is niet langer een jongetje wat het niveau eigenlijk niet aan kan. Integendeel, Blind speelt met bravoure en overtuiging. Tel dat op bij een aantal goede wedstrijden en zijn voorselectie is terecht. De glimlach op het gezicht van Blind moet aangrijpend zijn geweest. Misschien heeft hij stiekem wel een traantje moeten wegpinken. Het zoontje van is niet langer meer het zoontje van. Daley Blind moet worden beoordeeld op zijn kwaliteiten. En of zijn vader nu assistent van Nederland is of president van Amerika. Het doet er allemaal niet toe. Daley speelt goed en Blind sr. zal vooral ontzettend trots zijn. Net als ik, want Blind zit in de voorselectie. Like a boss.
Cc-foto: Amarghil
