Ineens schoot het me te binnen. Feministen. Die moeten zich eens druk gaan maken om iets nieuws. Ik ben te emotioneel voor een topfunctie, beheers uitstekende culinaire kwaliteiten en begin bij Queen spontaan schoon te maken. Kortom, ik heb geen ene flikker aan de Dolle Mina’s van het heden.
Het is natuurlijk een beetje lullig om het feminisme dan zomaar af te doen als voltooide missie. Ik zal nooit ontkennen dat het feminisme niks voor mij als hipstermeisje gedaan heeft. Dus besloot ik een alternatief te bedenken. Laat die dames zich nou eens druk maken, dacht ik, over een vrouwelijke James Bond.
Cisca ‘M’ Dresselhuys
Toen ik hoorde dat ik voor Bondgirl toch echt mijn benen wijd moet doen, is die droom ook weer in duigen gevallen. Een illusie armer en een teleurstelling rijker. Hoewel in Skyfall de echte Bondgirl zonder twijfel M. is, beter bekend als Judy Dench. Maar, aangezien ik nog geen 77 ben en niet beschik over enig acteertalent zal het mij wat meer moeite kosten. James Bond spelen leek me een goed alternatief.
Een rasfilosoof als ondergetekende komt snel terug van deze conclusie. Een vrouwelijke James Bond is een gevalletje ‘moeten we niet willen met z’n allen.’
Aletta Jacobs boven het bureau van Cisca ‘M’ Dresselhuys. Met daaronder haar jongere versie van Van der Linden, Margriet van der Linden. Anja Meulenbelt als zeer geavanceerde gadgetbedenker Q. En met de meisjes van Pussy Riot wordt het al snel Cisca’s Angels – The Musical. En uiteraard Rijkman Groenink als ultieme slechterik.
Sport-BH
Als 007 wordt beschoten is het discriminatie en fuck die mixdrankjes, aan de cognac zullen ze gaan. Witte wijn met ijs, desnoods. Geen vluchtige romances, je verkoopt als vrouw niet je lichaam, je gebruikt alleen je erotisch kapitaal. Om over het rebelse, jongensachtige van Roger Moore nog maar te zwijgen. Bovendien: borsten worden er niet mooier op met een sport-BH, zonder zitten ze nou eenmaal in de weg, groter dan cup B. Daarnaast kunnen we na Pierce Brosnan wel duidelijk stellen dat een vrouwelijke James Bond iets is wat we gewoon niet moeten willen met z’n allen.
Dan is daar natuurlijk ook nog het esthetische aspect. Als heterovrouw is het tegenwoordig sociaal geaccepteerd, hip en bijna verplicht om vrouwen mooi te vinden. Vrouwen zijn de mooiste wezens op deze aarde. En even eerlijk: een vrouw in James Bond hoort gewoon mooi te zijn. Even dimmen met dat feminisme. Gun die kerels ook eens wat. Bovendien wil ieder meisje stiekem gered worden door James Bond. Feminist of niet. Mijn tijd in een Aston Martin komt nog wel.
Ingelise de Vries (Pierce Brosnan-generatie) baalt nog steeds van haar stemrecht. Maar dat heeft meer te maken met haar lidmaatschap van de keuzestressgeneratie.
Foto: Maarten Brante.
