Het met scherp schietende rotsblok Wilfried Bony (Vitesse) was niet de enige voetballer die zich afgelopen voetbalweekend onderscheidde. Zo toonde mooie jongen Graziano Pellè (Feyenoord) opnieuw aan in bloedvorm te zijn. En zweefde FC Twente-doelman Sander Boschker (42) het fabeltje de voetbalwereld uit, dat ouder worden automatisch gepaard gaat met stramheid.
Toch was de absolute hoofdrol in deze dertiende competitieronde niet weggelegd voor een voetballer. Maar voor een scheidsrechter. Preciezer: voor scheidsrechter Ruud Bossen, leidsman in de verrassend genoeg niet uitverkochte Gelderse streekderby Vitesse-NEC.
Vreemde ouverture
Het beladen duel kende een vreemde ouverture. Vitesse-doelman Piet Velthuizen is al weken zo scherp als een mes. De simpele wijze waarop Velthuizen zich in de openingsfase de bal door NEC-spits Melvin Platje liet ontfutselen (mét fatale afloop), deed dan ook minimaal denken aan match-fixing.
Nekslag
Gelukkig tekende Wilfried ‘Rambo’ Bony al heel snel daarna voor de 1-1. Waarna de wedstrijd écht kon losbarsten. En dat gebeurde ook in alle hevigheid. Totdat arbiter Ruud Bossen zich ermee bemoeide. Lees: totdat arbiter Ruud Bossen NEC de nekslag gaf door NEC-speler Victor Pallson vlak voor rust op een volslagen belachelijke tweede gele kaart te trakteren. Waardoor NEC gedoemd was met 10 man verder te gaan. Voor Vitesse was het daarna een koud kunstje om over NEC heen te walsen. Zeker toen de negatief ontketende Ruud Bossen in de eindfase ook NEC-speler Remy Amieux nog een dubieuze tweede gele kaart aansmeerde. Zodat het NEC-tiental een NEC-negental werd. En uiteindelijk zelfs een NEC-achttal na een wél terechte rode kaart voor NEC’er Ryan Koolwijk. Maar toen was de wedstrijd natuurlijk al lang en breed gespeeld.
Intentie
Vooropgesteld: zonder scheidsrechters zouden er geen voetbalwedstrijden mogelijk zijn. Je hebt een suïcidale egotripper nodig die – slechts gewapend met een fluitje – de spelregels bewaakt. Maar dat moet dan minimaal gebeuren met de intentie om de wedstrijd met 22 spelers te beëindigen. Alleen als het helemaal niet anders kan, moet een speler van het veld worden verbannen. Elke scheidsrechter zou het oprecht jammer moeten vinden om een elftal te decimeren. Simpelweg omdat hij daarmee een sportieve krachtmeting negatief beïnvloed.
Vreugdedansje
Tot mijn verbijstering maakte Ruud Bossen bij alle drie de rode kaarten die hij NEC-spelers gaf, zowat een vreugdedansje. Bossen reikte de rode kaarten gisteren zelfs zó triomfantelijk uit, dat ik hem verdenk van spontane erecties. Drie in dit specifieke geval.
Authentiek taalknutselaar Ton Broekhuisen is tekstschrijver/journalist/ghostwriter. Maar vooral columnist (onder meer vele jaren voor Metro) en blogger.
