Al jarenlang zamelen vrijwilligers van jong tot oud, geld in voor het goede doel. Of het nu voor de arme kinderen in Afrika is, of voor de straathonden op hetzelfde continent. Voor onderzoek van diverse verschrikkelijke ziektes worden jaarlijks grote bedragen opgehaald. We halen ook geld op voor vluchtelingen, die we daarna weer net zo goed het land uit bonjouren.
Op zichzelf is dat natuurlijk prima. Als rijke Westerling mag je je best iets aantrekken van het lot van de minder bedeelden. Dat doen we dan ook massaal: 4 miljard euro per jaar volgens de Belastingdienst, en zij kunnen het weten. Maar als we dat dan doen moet er natuurlijk niets aan de strijkstok blijven hangen. We gaan er vanuit dat op het moment dat we iets aan het goede doel geven dit ten goede komt van dat arme kindje in Oeganda. Tegen beter weten in misschien.
Het salarisstrookje
Maar iedere goede doelen organisatie heeft ook zo zijn uitgaven. Er moet immers personeel betaald worden, een pand gehuurd worden, reclame wordt er gemaakt om aandacht te trekken voor het probleem en ook die collectebus zelf moet gefinancierd worden. Tot zover enkele noodzakelijke benodigdheden voor iedere NGO.
En toen kwam dit terecht op internet. Het stamt uit 2010, maar doet nog steeds de ronde. Het betreft een lijstje met salarissen van algemeen directeuren van verschillende NGO’s. Met dhr. Franken als absolute ‘winnaar’. Het lijstje verspreidde zich razendsnel op Twitter en Facebook. Maar al snel werd deze lijst ontkracht. De salarissen waren namelijk helemaal niet zo exorbitant als deze schandpaal doet voorkomen. Zo beweert ook Rudie Kagie in zijn artikel voor Vrij Nederland. Kagie publiceerde 29 november jl. een lijst met de werkelijke salarissen van filantropisch Nederland. Ze kunnen niet tippen aan de salariëring van de gemiddelde zorgbestuurder, maar ze hebben zeker niet te klagen.
De eerste naam die in het oog springt is die van Jan Bouke Wijbrandi. Met 124k niet de absolute grootverdiener. Wijbrandi is algemeen directeur van UNICEF. Deze organisatie stuurde meteen een ‘tweet’ de wereld in dat het lijstje dat zich via Facebook en Twitter verspreidde niet klopte. In een verklaring stelde ze dat de verwarring uit de wereld geholpen moest worden. Dhr. Franken had namelijk geen 300.000 euro verdiend, maar 147.500 euro. Echter is hij in 2008 vertrokken en kreeg hij een welverdiende vertrekregeling mee van een slordige 202.000 euro. UNICEF zegt te begrijpen dat donateurs en vrijwilligers dit soms als fors beschouwen, maar helaas zoals de wet hen voorschrijft moeten ook zij werken via de kantonrechtersformule, en zo werkt dat nu eenmaal. In die zelfde verklaring valt te lezen dat de algemeen directeur en operationeel directeur, dhr. Wijbrandi en mevr. Visscher, samen jaarlijks zo’n 240.000 euro te verdelen hebben.
Vies?
Managers, werkend voor een goed doel of een private onderneming, mogen natuurlijk gewoon geld verdienen. Dat is niet vies. Maar het is toch enigszins discutabel dat een topman van een gemiddeld goed doel in Nederland meer dan een ton per jaar verdiend aan donateursgeld. Of bent u van mening dat iemand die goed doet voor deze planeet, ook goed mag verdienen voor het werk dat hij of zij verricht?
Hoe dan ook, mag er best kritisch gekeken worden naar de salariëring van deze grootverdieners die het donateurs geld van vele Nederlanders opstrijken.
