Het was een wedstrijd van de E9 van Geuzen Midden Meer tegen de E2 van DCG. Plaats van handeling: sportpark Ookmeer in Osdorp, een regenachtige zaterdagmiddag in oktober van het jaar 2011. En daar ging het zomaar mis.
Langs de kant stonden allochtone, vooral Turkse ouders, te schreeuwen, terwijl de verbouwereerde bezoekers uit de Watergraafsmeer geïntimeerd om zich heen keken.
Ineens werd er ook gevochten op het veld. Een Geuzen Middenmeer verdediger pikte de aanslagen op zijn benen niet langer en trapte terug, na een zoveelste charge van een speler van de club uit Amsterdam-West.
‘De duwpartijen, die aanvankelijk fysiek waren, leken nu meer op een rugby-scrimmage dan een mannelijk partijtje voetbal’, noteerde een meegereisde verslaggever in zijn verslag.
De discussie over het voetbalgeweld kent één taboe, waarover niet wordt gesproken. De daders van het geweld. Ze zijn vaak van allochtone afkomst. Uit cijfers van de KNVB blijkt dat in districten West 1 (Amsterdam en omgeving) en West 2 (Rotterdam en Den Haag) een veel hoger percentage voetbalgeweld voortkomt dan in de provincie, waar procentueel minder allochtonen wonen.
Statistieken
Uit de statistieken van de KNVB blijken de regio’s West 1 en West 2 in overgrote meerderheid verantwoordelijk te zijn voor ‘collectieve en individuele excessen.’
Een KNVB commissie turft sinds het seizoen 2011/2012 overtredingen om een beter inzicht te krijgen in de mate van geweld op het veld. Wie de cijfers ontrafelt stuit op een paar opvallende uitkomsten. Van de 513 geregistreerde individuele en collectieve excessen vonden er 374! plaats (bijna 80%) in de regio West 1 en West 2, en dat terwijl in deze gebieden niet meer voetballers actief zijn dan in andere delen van het land.
Wél meer voetballers van allochtone afkomst. En dát moeten we maar eens benoemen.
Kickboksende voetballer
De slachtpartij in Almere, waarbij een grensrechter het leven liet, is een van de voorbeelden van geweld waarbij allochtonen zijn betrokken. De verdachten zijn van Marokkaanse en Antilliaanse afkomst. De KNVB splitst de excessen helaas niet uit naar clubs, maar anekdotische bewijzen voor deze stellingen zijn er te over.
Spelen in Amsterdam-West of in Noord, bij clubs als Nieuw Sloten, DCG en Sporting Noord, levert vaak hachelijke situaties op. Bij Sporting Noord trapte een voetballende kickbokser met allochtone roots een 77-jarige man dood. De seniore toeschouwer had een opmerking gemaakt over een ‘terechte rode kaart’ die de speler had gekregen.
De wedstrijd tussen de E-pupillen van Geuzen en DCG in Osdorp moest uiteindelijk zelfs tijdelijk worden gestaakt, omdat heethoofdige ouders het veld inrenden. Het was een weinig verheffend schouwspel, vooral niet omdat enkele vaders tijdens de wedstrijd hun kroost opdracht gaven tegenstanders ‘te pakken’ of ‘doormidden te schoppen.’
Unheimisch
Opmerkingen van andere vaders om enige sportiviteit te betrachten, werden afgedaan met sissende geluiden en wegwerpgebaren, veelal ondersteund met geagiteerde Arabische kreten. Ook de scheidsrechter, die de wedstrijd in goede banen had moeten leiden, blonk niet uit in onpartijdig gedrag, waardoor het vuur verder werd opgestookt
Was de vechtpartij een uitzondering? Het zou kunnen, maar het ligt niet voor de hand. In Amsterdam en omgeving vonden het afgelopen seizoen alleen al 121 ‘collectieve excessen’ plaats blijkt uit het KNVB-onderzoek. En dat zijn alleen de ‘gemelde’ gevallen. De situatie is waarschijnlijk ernstiger.
Leeggeroofde tas
Ga zaterdagmiddag maar eens langs de lijn staan in Amsterdam-West en je voelt de unheimische sfeer bij sommige clubs. Een voetbalverslaggever, en laatste man van het negende van WVHEDW, nam bij een bezoek aan Nieuw Sloten uit voorzorg zijn tas mee het veld op, omdat uit eerdere bezoeken was gebleken dat deze waren leeggeroofd.
Hiermee willen we niet suggereren dat clubs met hoofdzakelijk allochtone spelers gewelddadiger zijn, maar er is wel iets aan de hand. Wat opvalt is het gebrek aan ouderlijke correctie in en rondom de velden.
Heerlijk helder hockey
KNVB-scheidsrechter Huub Bellemakers, die zelf een paar keer werd bedreigd, constateert dat er weinig corrigerend wordt opgetreden, bij vooral Marokkaanse voetbal-ouders. ‘Deze ouders zijn minder betrokken bij de club’, zegt hij, ‘en dat is best zorgelijk. Ze bemoeien zich over het algemeen minder met de spelers, komen minder vaak kijken en rijden niet mee naar uitwedstrijden.’
Volgens arbiter Bellemakers, die tevens Groenlinks-medewerker is, zouden clubs het probleem kunnen oplossen door inspanningsverplichtingen te eisen bij een lidmaatschap. ‘Bij hockey-clubs zie je dit niet gebeuren’, zegt hij. ‘Die zijn vaak fantastisch georganiseerd met grote betrokkenheid van ouders. Daar zijn misschien wel opstootjes, maar geen excessen met dodelijke afloop. Je zou voetbalouders moeten verplichten om mee te doen, of anders het lidmaatschap in te trekken.’
Bellemakers kwam eerder in het nieuws nadat hij openbaar maakte dat hij een kopstoot had ontvangen nadat hij een penalty gaf in een wedstrijd. ‘Die kwam trouwens van een autochtoon’, lacht hij. ‘Of moet ik nu uitkijken dat ik die groep nu niet demoniseer?’
