Misdadigers, oplichters, voormalige voetbalhelden en topcoaches laten ons weten hoe het allemaal zo gekomen is dat zij een slecht mens werden. Maar willen wij dat eigenlijk wel weten? Wat moeten wij met deze golf van boetedoening. Met deze tsunami van zelfingenomenheid en arrogantie? Hoe halen ze het in hun hoofd om te denken dat andere Nederlanders heel erg geïnteresseerd zijn in hun mislukte leven, in idiote beslissingen, in stupiditeit of zelfingenomenheid?
Het zal wel aan de pakjesmaand december liggen. Misschien is het u ook opgevallen. We worden overstelpt met biografieën van de slechteriken onder ons, de te vroeg rijke onvolwassen voetballers en de frauduleuze professoren. Zelf geschreven of met behulp van een journalist op papier gezet. En dat alles in de stellige overtuiging dat het interessant is voor een brede lezersschare. Zou dit nu het idee zijn van het onderwerp?
Gek op vuile was
Of is hier alleen maar een geldmachine aangezet, die uitgeverijen toch het broodnodige geld in het laatje moet brengen? Een overlevingsstrategie dus waarmee de slecht verkopende erkende schrijvers gecompenseerd worden. Een figuur als Stapel hoef je echt niet te overtuigen van zijn eventuele mediawaarde, daar is hij van overtuigd. Hij pakt zelf de pen ter hand en schrijft zijn pseudo psychologische boetedoening met als doel toch nog een slaatje te slaan uit zijn fraude. Bord voor je kop? Of boerenslimheid? Geen idee maar het is beschamend.
Wat te denken van een voetballer die vijftien jaar aan vuile was buiten hangt? En daar nog goed mee scoort ook want in diverse praatprogramma’s wordt hij hierover aan de tand gevoeld. Stupiditeiten ingegeven door een zeer onvolwassen geen-raad-met-zijn-geld-wetende jonge man die en passant de levens van zijn echtgenote en kinderen beschadigt en vrolijk fluitend aan een nieuw nest begint. Sadder but wiser, i hope.
VI
Of een boek over een voetbalanalist in het voetbalprogramma Voetbal International, die een dipje heeft gehad en waarvan de lezer toch wel moet weten hoe dat allemaal zo gekomen is en hoe het leven er nu bij staat. Goed waarschijnlijk, want hij gilt het voortdurend lachend uit en slaat om de haverklap de gast van de avond uitbundig op de schouder. Dat doe je alleen maar als je goed in je vel zit, dat kan niet anders.
Maar de uitgever van al dat boeiends zit ook elke uitzending aan tafel en slaat twee vliegen in één klap door het momentum te gebruiken en beide boeken te voorzien van een reclamespot van ruim een kwartier. Tel uit de winst met ongeveer een miljoen kijkers, dus potentiële kopers.
Kabouter uit het bos
Dinsdag 4 december kwam er om kwart voor acht ‘s avonds plotseling een kabouter uit het bos rennen die voorzichtig een boekje over tafel schoof naar de presentator van De Wereld Draait Door. In deze pakjesmaand, had de kabouter bedacht, was dit programma een prima platform om zijn enige eigenste ik weer eens een boost te geven. Want zijn vorige boek was stilletjes van het toneel verdwenen omdat het ging over wat naderhand bleek, een fietsende oplichter.
Zijn nieuwste geesteskind was net van de persen gerold en het ging over hoe geniaal hij afgelopen zomer de sportprogramma’s rond de Olympische Spelen en de Tour de France had gemaakt. Tenminste als ik het goed begrepen heb. Hoe het met hem ging werd er bezorgd geïnformeerd, want inmiddels is hij gepensioneerd. We zagen hem toch nog wel terug? Nou ja, dat mocht niemand eigenlijk nog weten maar hij was met een nieuw project bezig. “Oh ik hoop zo dat je elke avond op TV komt!”, kwijlde de dienstdoende side-kick van de avond.
Tijd om over te schakelen naar een andere zender. Maar met ruim 1 miljoen kijkers stond de marketingmachine in één klap in de hoogste versnelling. Wat een slimme kabouter!
Lachbare ellende
De column van Youp van ‘t Hek in NRC Handelsblad van afgelopen zaterdag had als titel: Lulkoekjesbakkerij. Zijn column ging voornamelijk over Stapel. Geniale vondst! Maar niet alleen voor zijn column. Lulkoekjesbakkerij is een term die ook van toepassing is op talloze uitgaven waarvan ik er hier een paar naar voren heb gehaald. Het gaat helemaal nergens over en blijkbaar vindt de Nederlandse lezer dat heerlijk. Laat het vooral nergens over gaan zo lijkt het, dan wil ik het wel lezen. Of als het dan toch moet laat het dan gaan over lachwekkende stommiteiten, over lachwekkende ellende, maak niet uit wat, als de lezer zich er maar over kan verkneukelen.
Dus kopen dat boek. Stuk voor stuk bestsellers zijn het, daar is niks tegen in te brengen. En de lachende tweede is natuurlijk de uitgever van al dit moois. Het zal niemand verbazen als de biografie van Jasper S. al is verkocht aan een uitgeverij. Jasper S? Ja die! En reken maar dat het een mooi verhaal wordt! Een bestseller.
