Onlangs verscheen de documentaire ‘A year in yellow’, over het jaar waarin de Brit Bradley Wiggins met zijn team Sky toewerkt naar Tourwinst. Het is een goed geregisseerd en klassiek verhaal over een held op weg naar de Heilige Graal. De held wint, vanzelfsprekend. Maar van wie won Wiggins? Welk gevaarlijk kwaad versloeg hij in zijn avontuur op weg naar geel?
Want onrecht bestrijden en rampspoed overwinnen, dat is wat helden doen. Zonder overwonnen kwaad, geen verhaal. Het waren niet zijn opponenten. Die stelden weinig tot niets voor in de strijd om het geel. Nota bene zijn eigen ploeggenoot Chris Froome stelde de gele trui nog het meest op de proef, en werd uiteindelijk tweede. Een klassieke broedermoord bleef uit, er was hooguit wat broedertwist. Moest de held afrekenen met een monsterlijk parcours? Het Franse publiek? Onrecht van sadistische organisatoren? Niets van dat alles.
Dopingspook
Het lijkt er op dat Bradley Wiggins moest afrekenen met de demonen uit het verleden. Het is nergens zo uitgesproken, en het komt in ‘A year in yellow’ ook niet expliciet aan de orde. Maar toch, Het Kwaad in de gedaante van verleidelijk bedrog: het ligt te zeer voor de hand. Het dopingspook als sprookjesterm voor een monsterlijke vijand. De held en zijn helpers bieden weerstand aan de verleiding en maken korte metten met het rondwarende spook. Een mooi verhaal, kortom, ook al gelooft niet iedereen in sprookjes.
Team Sky verzon het opmerkelijke plot na de Tour. Alle werknemers van het team moesten verklaren nooit doping te hebben gebruikt, anders konden ze vertrekken. Dat deden ze dan ook. Een hele Skyfall was het gevolg: Sean Yates, Bobby Julich en ploegarts Geert Leinders verlieten Sky, en ook Steven de Jongh kon zijn ploegleidersauto inleveren. Die auto is trouwens een Jaguar. Past prima in het gedistingeerde imago van Sky, al had een Aston Martin nog nét iets beter gepast. Want waar we naar kijken is niets meer of minder dan het heldenverhaal van 007.
James Bond in lycra
‘A year in yellow’ toont pijn, strijd, opofferingen en vooral nooit opgeven. Alles op zijn Brits, inclusief keurig gestreken Fred Perry hemden, bezoekjes aan de oude Nanny driehoog achter in Londen en de mysterieuze dood van de door alcohol ontspoorde vader. Ook een demon uit het verleden, trouwens. Lance Armstrong kan er over mee praten. De held – gesteund door een team van superspecialisten – bezoekt het gadgetlab van Q en krijgt de beschikking over zuivere wapens en de nieuwste snufjes om zijn strijd te winnen: het meest aerodynamische frame, ovalen tandwielen en strakke snelpakken. James Bond in lycra. De Texaan Amstrong had de wereld een mooi levensverhaal te vertellen, maar de Britten zeer zeker ook. Na 22 eerder verfilmde delen is ook James Bonds’ Skyfall een wereldwijde bestseller.
De Oostblokschurk
Een van de trouwe helpers van Sky-kopman Bradley Wiggins is de Australiër Michael Rogers. Omdat Rogers ooit reed voor de Tour-ploeg van Team Telekom, wachtte de wielerwereld in spanning af wat zijn reactie zou zijn op de verplichte eedaflegging bij Sky. Welnu, Rogers vertrekt naar een team waar ze wat minder moeilijk doen. Het team van Bjarne Riis met de naam Saxobank – Tinkoff. Tinkoff. Een kredietverstrekker van de schatrijke rus Oleg Tinkov. U voelt hem al aankomen.
‘Het is allemaal overdreven. Voor zover ik weet, komt het verhaal doping overal voor, ook in andere sporten’, zo sprak Tinkov deze week.= Kwader kan een schurk de zuivere held niet krijgen. De dopingproblematiek bagatelliseren is momenteel de grootste misdaad die er binnen de sport gepleegd kan worden. Oleg Tinkov heeft er geen moeite mee en zei het met een venijnige glimlach op zijn boeventronie. Het ‘goede’ wielrennen had al een naam met het superieure en onkreukbare Sky. Het ‘foute’ wielrennen had met de Oostblokschurk Oleg Tinkov geen beter personage kunnen typecasten.
Nieuwe verhalen kunnen nu worden geschreven. Wielrennen is volgens sommigen immers een literair genre, maar past als thema ook prima voor wie meer van de klassieke misdaadroman houdt. De sport maakt het er zelf naar: geen vijftig tinten grijs, maar zwart of wit, goed of fout. het seizoen 2013 zal zich opieuw laten lezen als een pageturner, een echte Shriller, zou Mart Smeets zeggen.
Inclusief helden en boeven.
