(Patriots in Diyarbakir, foto: Defensie)
Soms begint een regime een oorlog met een ander land om thuis de bevolking trots nationalistisch en pro-regime te krijgen. Als je eigen bevolking al deels tegen je aan het vechten is, ligt zo’n stap niet meer voor de hand. Het is daarom zeer twijfelachtig of Bashar Hafiz al-Assad Turkije serieus als doel beschouwt voor zijn luchtmacht en ballistische raketeenheden. Natuurlijk is het versterken van de Turkse luchtverdediging ook prettig voor het geval de NATO toch besluit om in te grijpen. Wat de reden ook precies is, de VS, Duitsland en Nederland sturen Patriot luchtafweereenheden naar Turkije, waar reeds een verkenningseenheid voor op pad ging. De Nederlandse bijdrage bestaat uit twee batterijen Patriots. DeJaap bekijkt ze, en wat er eventueel uit Syrië kan komen vliegen om neer te halen.
Mogelijk de grootste bedreiging, de 9K720 Iskander-M (foto: russianmilitaryphotos, waar meer)
Nederland stuurt 360 man (m/v) die een paar weken nodig hebben om ter plekke in Turkije paraat te zijn met hun twee batterijen. Nederland heeft drie operationele batterijen waarvan er twee moven richting Turkije. Daar waakten ze al eerder in 1991 en 2003. Organiek heeft elke batterij een radarvuurleidingeenheid plus vier afvuurinstallaties met elk vier standaard MIM-104 Patriots (PAC-2), en twee afvuurinstallaties met elk acht PAC-3 Patriots. Hier (.pdf) meer Defensie-info over de Patriot.
PAC-3 lanceerinrichting (foto: Defensie)
Ballistics
PAC-3s wil je zeker ter plekke hebben als Syrië inderdaad over tot Mach 7 versnellende, 500 kilometer ver reikende 9K720 Iskander-M (semi-)ballistische raketten beschikt. Vergeet de Scuds, de Iskander lanceert een tweeling en elke individuele raket gebruikt trucjes als 20 g manoeuvres om tot Mach 5 versnellende PAC-3s te slim af te zijn. Of Syrië inderdaad via Rusland, Belarus of misschien Iran en mogelijk zelfs China de beschikking heeft gekregen over Iskander(achtige) systemen, zal afwachten zijn.
AN/MPQ-53/65 phased array radar
Het AN/MPQ-53/65 radarsysteem gebruikt vijfduizend individuele scan-elementen. Maximum zoekbereik: 170 kilometer (bereik PAC-2/3 Patriot, tot 160 km of circa 15-20 km tegen ballistische raketten). Het systeem kan honderd contacten volgen en negen gelanceerde Patriots tegelijk naar individuele doelen geleiden. De AN/MPQ-65/PAC-3 combinatie is nog beter in staat om ook ballistische raketten uit te schakelen.
Zelfs zonder Iskanders heeft Syrië het nodige in huis aan ballistics.
Luchtmacht Syrië
Het gros van de Syrische piloten zou soenniet zijn, en mogelijk weinig trek hebben om voor Assads ‘alawietenkliek’ (een sji’itische zijtak) te vliegen. Dit, naast twijfels over aantallen en inzetbaarheid van materieel. Desalniettemin, Assads belangrijkste vliegende assets bestaan op papier uit: 20 Su-24MK Strike Fighters, 42-60 MiG-29s, 11-42 MiG-25s, 105-145 MiG-23s, 140-219 MiG-21s, 50-90 Su-22s en 35-48 Mi-24 Hind gevechtshelikopters. Van de 40-70 L-39 Albatros trainers zijn er al een aantal als licht aanvalsvliegtuig/verkenner gesignaleerd. Deze trainers zijn weliswaar niet de grootste zorg voor de Patriot mannen en vrouwen, maar toch. Ze kunnen schieten.
Su-24, in NATO’s Fencer
Moven naar Kreta. Oefenen doen we jaarlijks in Griekenland. Om Turkije te helpen. Nu voor de derde keer
We oefenen al decennia op Kreta. Tegenwoordig met onder meer die Phased Array Tracking Radar to Intercept On Target geleide raketten, vroeger met onder andere de Homing All the Way Killer
Patriot in actie
