Kamer of niet, bed of geen bed, we waren allen daklozen. Nadat de dakloze Juliette verdwenen was, ging ik terug naar de scène ouverte waar mijn vriend Bob zou optreden. We ontmoeten twee lycéens, middelbare scholieren, versloegen hun trouwe vriend, een saaie krullenbol. Dit is wat er de volgende ochtend gebeurde.
Om de ouders van Eli niet wakker te maken trok Bob de deur voorzichtig dicht. Toen hij na twee pogingen nog niet in het slot ging besloot ik in te grijpen. “Het is rot hout Bob! Die deur krijg je met geen mogelijkheid dicht.”
“Hoe kon hij vannacht dan wel dicht gaan?”
“Dat komt omdat Eli hem achter je kont op slot heeft gedaan. Heb je dan helemaal niets gemerkt? Je was dronken.”
Bob liet zijn schouders hangen en wreef met de palm van zijn hand over zijn beginnende baard. Het viel hem kennelijk zwaar dat Suzanne, de jongste van het stel, zoveel meer wilskracht had dan hij, die een jaar of zeven ouder moest zijn. Bob had zijn bachelor filosofie al in zijn zak, Suzanne zat in de laatste jaren van de middelbare school: Lycée, zoals dat hier in Frankrijk heette. Vanochtend probeerde het meisje het weer, met slechts een nachtjapon en string aan poogde ze Bob tot meer te bewegen dan alleen maar zoenen. Bob was onvermurwbaar. Éli had zich loom omgedraaid naar haar vriendin die samen met Bob op een matje lag en met een stem, krakend van de slaap: “Laisse tombé” gezegd. Laat maar, die vent wil niet. “Hij wil je slechts kusjes geven op je mond. Het is zo’n heilige. Zo’n christen weet je wel.”
Eli draaide zich naar me om en zei Conard, pussy…, keek me even vragend aan om te zien wat ik ervan vond. Toen ik geen reactie gaf, pakte ze mijn kaak met één hand stevig vast en gaf me een tongzoen. In haar speeksel proefde ik alle geuren en smaken waar we die avond van hadden genoten. Een mengsel van sigarenas, mierzoete cuarente tres en knoflooksaus, waren de eerste tonen die ik erin herkende.
Ik zag voor me hoe Eli haar wat dikkige benen over elkaar had geslagen zodat Bob, die voor haar met zijn gitaar tegen de muur zat, niet in haar naakte kruis kon kijken. Ze rookte een Balmoral Corona, haar vierde of vijfde alweer, en parkeerde deze met een elegant gebaar van haar hand in de lucht. In haar andere hand hield ze het glas met de zoete likeur, waarvan ze af en toe een slok nam om haar zoenen niet te veel naar as te laten smaken.
Met een snelle beweging gooide ze haar hoofd over haar schouder en lachte me toe. Als reactie liet ik haar een flauwe grijns zien en boog voorover naar de salontafel om me een glas Merlot in te schenken. Dit is de eerste keer dat Bob me naakt ziet. Dacht ik. Het is ook de eerste keer dat Éli me naakt ziet, en Suzanne. Maar die zie ik misschien niet meer terug. Dus dat is niet erg. Ik kon nog net voorkomen dat het glas overstroomde, zette de fles terug op de salontafel en ging tegen de kussens op het bed leunen.
Dit is de negende aflevering van De Dakloze Lente, een feuilleton dat iedere woensdag en zondag op DeJaap verschijnt.
