Afgelopen week ging het nooit over voetbal zonder dat de naam van de vermoorde grensrechter Richard Nieuwenhuizen viel. Bekende en onbekende Nederlanders putten zich uit in superlatieven om aan te geven hoe erg ze de gebeurtenis vonden. Het leek wel een wedstrijd: wie lijdt het meest onder de dood van Richard Nieuwenhuizen? Waarbij ik me regelmatig niet aan de indruk kon onttrekken dat sommigen zichzelf over de rug van de vermoorde vrijwilliger nadrukkelijk wilden profileren.
Om een naam te noemen in dit verband: Michael van Praag, voorzitter van de KNVB. Van Praag sprak gistermiddag in Almere de deelnemers aan de stille tocht voor Richard Nieuwenhuizen toe. De tomeloos ambitieuze Van Praag voorzag zijn stem daartoe van een valse snik. Of denkt iemand nu echt dat Van Praag ervan wakker ligt dat het gezin van Richard Nieuwenhuizen ernstig geamputeerd verder moet? Michael van Praag likt elke avond voordat hij gaat slapen de spiegel af. En als hij klaarkomt, schreeuwt de geboren narcist keihard ’Michael, ik hou alleen van jou’.
Schering en inslag
Zoal de aandachtige lezer ongetwijfeld heeft opgemerkt: ik spreek van ‘gebeurtenis’ en niet van ‘incident’. Want dit buiten hun natuurlijke oevers treden van ‘mensen’ is inmiddels schering en inslag in ons land. Of gaan we nu ineens doen of stadionverboden, ME-optredens om woedende supporters in toom te houden of via het internet aangekondigde veldslagen tussen supportersgroepen nieuw zijn?
Onzinnig
Onzinnig trouwens om zinloos geweld nu exclusief te koppelen aan voetbal. Ambulancepersoneel, brandweer en andere hulpverleners: het is in dit ‘beschaafde’ land niet eens meer mogelijk om mensen in nood te helpen. Zonder de kans te lopen in elkaar gemept te worden. Nederland puilt uit van de hufters. Logisch met al die kinderstrafjes hier.
Inflatie rouwband
Indrukwekkend hoor dat de KNVB dit weekend alle wedstrijden in het amateurvoetbal heeft afgelast. En dat de wedstrijden in het betaald voetbal vooraf gingen door 1 minuut stilte. Maar helpen zal het voor geen meter. Dat de spelers met rouwbanden liepen, tel ik niet eens mee. De inflatie van de rouwband is niet meer te stoppen. Sinds er al rouwbanden worden gedragen als de parkiet van een terreinknecht van zijn stokje gaat.
Decolleté
Wie denkt dat de scheidsrechter en zijn grensrechters voortaan als heiligen worden behandeld, moet de komende weken maar eens goed opletten. Protesteren tegen arbitrale beslissingen zit voetballers in de genen. Zoals het kennelijk bij rugby in de genen zit om alle beslissingen van de scheidsrechter onvoorwaardelijk te accepteren. Het voetbal kan beter meteen worden afgeschaft, als er niet meer geprotesteerd mag worden. Simpelweg omdat dat net zo onnatuurlijk is als diep in een goed gevuld decolleté kijken. Zonder dat je daar automatisch plannetjes bij maakt.
Gaby Jallo
Hoe onnatuurlijk klakkeloos accepteren van arbitrale beslissingen voor voetballers is, toonde Willem II-speler Gaby Jallo zaterdagavond in het duel tegen AZ aan. Jallo wilde de grensrechter de huid vol schelden omdat hij het oneens was met zijn beslissing. Maar halverwege zijn verwensingen realiseerde Jallo zich dat hij de nagedachtenis van Richard Nieuwenhuizen aan het besmeuren was. Waarna hij zijn verzet staakte. Wedden dat het Richard Niewenhuizen-effect over hooguit een paar weken volledig is uitgewerkt?
Authentiek taalknutselaar Ton Broekhuisen is tekstschrijver/journalist/ghostwriter. Maar vooral columnist (onder meer vele jaren voor Metro) en blogger.
