De verhuizing van NRC van Rotterdam naar Amsterdam wist hier en daar de gemoederen nog goed bezig te houden, niet in de laatste plaats bij de redactie zelf. Zij meenden flink uit te moeten pakken met bespiegelingen op de eigen verhuizing. Rotterdam dat iets kwijt raakt aan Amsterdam: “dat moet toch pijn doen”, hoorde je her en der, de rivaliteit tussen de twee steden hoort er nu eenmaal bij. Toch zal waarschijnlijk niemand in Rotterdam de krant, ondanks de ‘R’, écht gaan missen. De NRC naar Amsterdam, we zullen maar zeggen: “Mooi voor ze!”. En dat zonder enig Rotterdams sarcasme.
De bereikbaarheid zal het probleem niet geweest zijn, het oude NRC-pand in Rotterdam lag pal naast snelweg, intercitystation en Metro/sneltram met een busstation. Dat het misschien niet de handigste locatie is als je in 020 woont: alla, maar dat is de nieuwe locatie ook niet als je in 010 woont. Het is dus maar waar je wilt wonen voor je werk. Wat bereikbaarheid betreft is het Rokin misschien wel slechter. Het ‘erge’ aan de plek waar men zat was echter dat de NRC eigenlijk nauwelijks meer gevestigd was in Rotterdam. Had je gezegd ‘Capelle aan den IJssel’, dan had je het ook geloofd.
De NRC zat in een van de ergste uithoeken van Rotterdam. Nu is Rotterdam-Alexander niet de erge deelgemeente waar sommigen het voor uitmaken, maar het stukje waar de NRC was gehuisvest is een vergeten stukje grond tussen precies die toegangswegen die het dan wel weer enorm bereikbaar maakten. Er omheen zitten nog wat bedrijven, vrijwel allemaal op een stuk dat nét iets beter ligt, en iets verderop het meest interessante van de buurt: een shoppingmall en woonboulevard. Dat zegt veel. Het is Rotterdam, maar het had net zo goed een van die kantoorenclaves van Capelle in Rotterdam kunnen zijn. Stukken krachtwijk waar je letterlijk de gemeentegrenzen kunt zien lopen tussen woonblok aan de ene en kantoorpand aan de andere kant. Het zijn voorbeelden waar de stadsplanner van Capelle vast heel trots op is, maar waar verder niemand in Nederland blij van zou worden. Er zijn bedrijven die in arren moede net doen alsof ze in Rotterdam gevestigd zijn, maar dan is het Capelle. En NRC? Dat lág dan ook nog eens echt in Rotterdam, maar dat zag je er dus niet aan af.
Er zullen wat rasechte Rotterdammers zijn die treuren om het verlies van het nieuwsblad. Maar wat mist de stad nu echt? De levendigheid van een nieuwsredactie -sowieso al een romantisch ideaalbeeld- gaat niet echt verloren voor de stad. Ingeklemd tussen bedrijvenpark en hordes provinciemeisjes op weg naar de Primark was de redactie waarschijnlijk langzaam aan het doodgaan. Eén keer heeft ondergetekende geborreld met de redactie, in een spoorcafé vlak naast de shoppingmall. Het enige beetje café waar je kunt zitten, anders zit je gelijk bij de Burger King. Een gezellige avond, want een drankje en wat eten maakt het al gauw goed, maar je kunt je voorstellen dat er betere locaties zijn. Dan moet je niet treuren dat iemand zegt “Kom, we gaan weg uit dat Rotterdam!”, ook al is het naar nota bene een modern kantoorpand in 020.
Je zou zeggen: dit zouden meer bedrijven moeten doen! Je zou toch maar langzaam dood aan het gaan zijn op Schiphol-Rijk of in Hoofddorp. Dan kun je dus beter in dat oud-NRC pand in Alexander trekken. Of nog beter: dan verhuis je met je hele zooitje naar een plek waar je een groot kantoorpand gewoon in de binnenstad kunt zetten. Laten we zeggen: Rotterdam-Centrum. BAM! Dat had natuurlijk ook wel gekund, NRC, “dat dan weer wel”. Men zegt dat u niet van traplopen houdt, maar dat kan het toch niet zijn? Staan genoeg plekjes leeg ook nog, in Rotterdam-Centrum. Het waait er nog steeds hard, maar dan zit je niet op een lullig achterafplekje. Mooi hoor!
“Weg uit Rotterdam” was dus het nieuws niet, want de NRC was al jaren weg uit Rotterdam. Het zat op een plek waar het weinig toevoegde aan het stadsbeeld. Als de gemeente écht iets had willen doen om zo’n krant te behouden, dan had men jaren geleden eens moeten zeggen “Daar wil je niet zitten man! Kom hier, aan het Weena, de Coolsingel, de Wijnhaven, doe iets met de Hoftoren of neem een leuke plek waar we straks iets neer kunnen zetten waar je lekker op 50-hoog een stad kunt overzien.” Dan had je iets gehad. Maar nu? Nee: in naam klinkt het wellicht nog jammer, maar zeggen dat je de NRC in Rotterdam gaat missen? Dat kan natuurlijk niet.
Gyurka Jansen is eigenlijk schapekop en wil liever niet meer denken aan wat ze dáár met “de langste winkelstraat van Nederland” hebben uitgespookt.
