Rotterdam Blaak, eindstation
Somber was ik uitgeweken
naar mijn café, hier in de stad
waar ik abrupt de tijd vergat
een nacht deed over mijn glas.
Ochtendmist een koude deken,
ik trof haar geur aan in mijn jas
en bedacht hoe alles wat
ik ooit van waarde had
zo zeer weerloos is gebleken.
