Eric Cantona, kent u hem nog? The King van Manchester United. De speler die met zijn kraag omhoog de fans zo hard liet juichen dat zij hem in het jaar 2000 tot United-speler van de eeuw verkozen. Na het seizoen ’96-’97 stopte de excentrieke Fransman met voetballen, maar vijftien jaar later is weer een troonopvolger benoemd: Robin van Persie.
Sir Alex Ferguson, de man die al 26 jaar coach is van de Mancunians, ziet in de Nederlandse spits gelijkenissen met Eric Cantona. Niet alleen qua leeftijd en volwassen houding doet de Nederlander aan de volksheld denken; de wijze waarop Van Persie de gehele aanvalslinie beter laat spelen herinnert de coach aan de sublieme Cantona.
Dat heeft Robin snel voor elkaar gebokst. Met 12 goals in 17 competitiewedstrijden is zijn start geweldig, maar United heeft wel meer spitsen van naam gehad die op z’n minst in de schaduw van Cantona mochten staan.
Denk aan spelers als Solksjaer, Van Nistelrooij, Ronaldo en Rooney. Doelpuntenmachines. Ook zij hebben de fans in vervoering gebracht en dat hebben ze stuk voor stuk minstens vijf seizoenen gedaan, net als Koning Cantona.
De spitsen zijn allemaal in één adem met – of als opvolgers van- de Fransman genoemd. Niemand van hen heeft echter het eigenzinnige artiestenkarakter van Cantona kunnen benaderen. De enige die in de buurt komt is Ronaldo, met als verschil dat men dat eigenzinnige van hém liever haat dan bewondert.
Heeft Robin van Persie dan wel die kunstzinnige persoonlijkheid? De grilligheid, de stijlvolle arrogantie in het juichen, een fabelachtige genialiteit en de temperamentvolle gekte die zo kenmerkend was voor de grootmeester van weleer?
Nee, maar dat is niet erg. De vergelijking met Cantona is slechts een gebruikelijke manier om te zeggen dat je het uitstekend doet als speler en dat de fans terecht voor je juichen. Wie daadwerkelijk in de voetsporen van de hedendaags acteur zal treden kunnen we pas aan het eind van de eeuw zeggen.
