Hij is pas 22 jaar en rijdt pas drie jaar tussen de profs. Toch zullen alle wielerogen in 2013 gericht zijn op Peter Sagan. De Slovaakse hardrijder maakte het afgelopen seizoen indruk. Niet alleen won hij drie etappes en de Groene Trui in de Tour de France, hij werd ook tweede in Gent-Wevelgem en derde in de Amstel Gold Race. En dan hebben we het nog niet eens gehad over de handvol etappes die hij pakte in de rondes van Zwitserland en Californië.
In het komende jaar wordt er nog meer van hem verwacht. Met zijn krachtige voorkomen en zijn goede eindsprint lijkt het dan ook logisch dat de Slovaak voor de klassiekers gaat. Op zijn lijstje voor komend wielerseizoen zouden Milaan-Sanremo, de Ronde van Vlaanderen en Parijs-Roubaix gemarkeerd staan. Maar als je het mij vraagt, kan hij veel meer.
In de afgelopen Ronde van Frankrijk liet de Liquigas-renner zien helemaal geen onaardige klimmer te zijn. Hij heeft niet de bouw van een Alberto Contador of een Andy Schleck, lees als: hij is iets te potig, maar daar kan aan gewerkt worden. Wanneer Sagan iets strakker in zijn vel zou zitten, zou hij zomaar een goede ronderenner kunnen worden. Hij gaat goed bergop, pakt overwinningen met zijn sprint en weet zich op de tijdritfiets ook bij de beste te rijden.
Maar wellicht kan Sagan meer dan uitblinken in een Ronde. Ook het wereldkampioenschap kan dit jaar een prooi zijn voor de jonge renner. Het mag dan wel een heuvelig parcours zijn: het zijn geen cols van de hors categorie. Oftewel: ze zijn best te verteren voor een renner met een beetje klimkwaliteiten.
Peter Sagan is een veelvraat. De vergelijking met Eddy Merckx – ‘De Kannibaal’ – is dan ook treffend. Ook Merckx wilde zo veel mogelijk winnen en was eigenlijk hetzelfde type renner als de Slovaak. Daarnaast: Merckx won de laatste heuvelachtige WK op prachtige wijze. Als de voortekenen kloppen, dan wordt 2013 het jaar van Sagan.
