De affaire heeft zich jaren voortgesleept maar de kogel is nu door de kerk: het voormalig Amsterdamse VVD-raadslid Frank van Dalen krijgt geen schadevergoeding voor de gebeurtenissen rondom zijn al dan niet illegale hotel. Daarmee komt een (voorlopig?) einde aan een slepend conflict waarin het onderscheid tussen politieke- en vastgoedbelangen niet altijd duidelijk was.
Van Dalen heeft volgens het Kenniscentrum voor Overheid en Bestuur geen recht op planschadevergoeding voor zijn al dan niet illegale hotel op de hoofdstedelijke Prins Hendrikkade. Dat schrijft het Parool dit weekeinde. Van Dalen kocht de panden in 2007. Eind 2011 stelde de gemeente Amsterdam dat er in de panden illegaal een hotel geëxploiteerd werd dat bovendien niet aan de juiste brandveiligheidseisen voldeed. Van Dalen hield echter vol dat het geen hotel is maar een appartementencomplex voor short stay-gebruik. Ook al had hij wel een hotelvergunning aangevraagd. Een conflict dat volgens hem Kafkaiaanse trekken vertoonde.
Toch besloot de getormenteerde VVD’er in november 2011 af te treden toen uit onderzoek van het Parool bleek dat Van Dalen enkele uitlatingen gedaan had die niet met de werkelijkheid overeen kwamen.
Toch was voor Van Dalen de kous daarmee niet af en hij besloot een gang naar de Nationale Ombudsman te maken. Die kwam vorig jaar zomer met een verrassende conclusie: Van Dalen was inderdaad in een Kafkaiaanse situatie terecht gekomen. Het stadsdeel Centrum had de vorige eigenaar van het pand namelijk vergunningen verstrekt om er appartementen te bouwen, maar later bleek dat het tegelijkertijd bezig was om de woonbestemming er vanaf te halen. Van Dalen besloot toen maar een hotel van het gebouw te maken, maar kreeg daar opmerkelijk genoeg geen toestemming voor van Centrum omdat dan woningen zouden verdwijnen. De ombudsman noemde dit ‘een onbegrijpelijk standpunt‘.
Toch heeft het Kenniscentrum voor Overheid en Bestuur nu bepaald dat Van Dalen had kunnen weten dat er geen woningen in de panden mochten komen. Naar de geëiste twee miljoen euro kan hij fluiten.
Het is niet voor het eerst dat Van Dalen betrokken was bij een ietwat schimmig vastgoedconflict. HP/De Tijd berichtte in 2003 al over vastgoedman Van Dalen toen die een sloopvergunning wilde voor een deel van het ‘Zwitserse huis’, een monumentaal pand aan het Rapenburg. De advocaat van Van Dalen bleek toen in bezit te zijn van geheime stukken uit het college van B & W. Ook bleek in het documentenverkeer het fax-apparaat van toenmalig wethouder Ton Hooijmaijers (VVD) gebruikt te zijn. Van Dalen was campagneleider toen Hooijmaijers een gooi deed naar het Kamerlidmaatschap. Hooijmaijer vergaarde landelijke bekendheid tijdens de ‘bonnetjes-affaire’ in Noord-Holland waar hij gedeputeerde was.
Vastgoed en VVD’ers, het blijft een moeilijke combinatie. De vraag is nu: is Van Dalen slachtoffer van de langzaam draaiende bureaucratische raderen van de gemeente Amsterdam of was er wel degelijk kwade opzet in het spel? Komt u er uit?
