Elke maandagochtend een overzicht van wat er dit weekend is gebeurd op sportgebied. Met een enorme focus op Nederland. Waarom? Nou ja, omdat er .nl in onze URL staat. Deze week vooral veldrijden, een beetje darts en drie zinnen shorttrack.
En dat is drie. Drie keer goud voor Nederland in Louisville, Kentucky. Veldrijden vooral een Vlaamse sport? Niet als je naar de uitslagen van het WK kijkt. Goed, ze domineerden de wedstrijd bij de mannen elite, maar in alle andere categorieën lieten wij ze een poepie ruiken.
Het hardst kwam de nederlaag in België aan bij de beloftenwedstrijd. Iedereen verwachtte Wietse Bosmans als winnaar, maar het was Mike Teunissen die in de laatste ronde hard weg reed. In het Belgische kamp ontstond meteen een ruzie. Volgens de moeder van Wietse hielpen de andere Belgen hem niet. Feit is dat Nederland na twee jaar Lars van der Haar weer wereldkampioen in de beloftencategorie is.
Dat Mathieu van der Poel zou winnen stond van tevoren vast. Hij domineerde het seizoen en reed in de VS in de eerste ronde weg bij de concurrentie. En ondanks een paar glijpartijtjes won hij met bijna een minuut voorsprong op Nederlander Martijn Budding.
Als derde die dag waren de vrouwen aan de beurt. Normaal zouden ze zondag hebben gereden, maar de organisatie was bang dat een nabijgelegen rivier zou overstromen dus werden alle wedstrijden op dezelfde dag verreden.
Toen Marianne Vos van start ging was het parcours dus al redelijk kapotgereden. Maar natuurlijk geen probleem voor Vos, ze werd gewoon wereldkampioen, voor het vijfde jaar op rij, anderhalve minuut voor thuisrijdster Katie Compton.
Van de volwassen Nederlandse mannen was niet al te veel te verwachten, maar verrassend werd eerstejaars senior Lars van der Haar derde en pakte dus brons. Balans van een dagje Louisville: drie keer goud, één keer zilver en één keer brons. Niet slecht.
Waar de veldrijders het goed deden leden de darters een blamage in Duitsland. Er was een wereldbeker voor landenteams en Nederland kwam met zijn sterkste team. Raymond van Barneveld en Michael van Gerwen. De halve finalist en de finalist van het laatste WK dus. Je zou verwachten dat alleen Engeland met Phil Talyor dan een beetje tegenstand zou bieden, maar het gevaar kwam uit Finland. Nederland er in de achtste finale uit. Bizar vroeg.
En waar Nederland bij het EK Shorttrack schaatsen bijna alle prijzen pakte werden ze bij de wereldbeker in Sotsji op hun plek gezet. Alleen de aflossingsmannen pakte een plak. Zilver, achter de thuisploeg.
