Goed rekenwerk van Peter Verhaar hedenochtend. De ex-bankier en adviseur van SNN dook als een van de weinigen in de jaarcijfers en constateerde: Sjoerd van Keulen kreeg vette bonussen, maar die zijn niks meer waard.
SNS Reaal hanteert al jaren een zeer verfijnde vorm van beloning, die er op neerkomt dat je als bankbaas mag profiteren van de winst, maar ook moet bloeden bij verlies. Zit zo.
Het grootste deel van de bonus van Van Keulen werd niet uitgekeerd in geld, maar in een aandelenpakket dat hij pas over vijf jaar mocht cashen. Zoals u weet is de waarde van die aandelen verdampt als gevolg van het geblunder van Van Keulen zelf.
Een ander deel van de bonus bestond uit een cash-bedrag. Deze geldcheck bedroeg over 2006 en 2007 – SNS draaide toen nog vette winsten – opgeteld bijna 1 miljoen euro.
En nu niet meteen ‘schande’ roepen, want ook dát bedrag is hij bijna kwijt. Van Keulen was namelijk als bestuurder verplicht om SNS-aandelen te kopen (ter waarde van één jaarsalaris!!!) om zijn loyaliteit te tonen.
Zijn jaarsalaris bedroeg in 2008 623.000 euro. Dat bedrag MOEST hij dus in aandelen SNS steken. Achteraf zonde van het geld, want ook deze verplichte investering blijkt nu waardeloos.
Conclusie: de uiteindelijke bonus van Van Keulen is niet meer dan 3 ton. Daarover betaalt de topman 52% belasting. Blijft over: 1,5 ton! Dat zouden we redelijkerwijs terug kunnen vorderen. Vraag alleen: op wélke grond?
In de zogeheten claw back regeling staat dat je bonussen mag terugeisen tot een periode van 5 jaar na uitgifte. Deze betaling valt dus helaas buiten deze periode.
Conclusie: bij ‘boerenbraadlul’ Van Keulen is niets meer te halen. Hoor je dat Jelle Brandt Corstius?
