Vondelpark
Het Vondelpark, de late winter
ik was hier zelden nog geweest
ze droeg een jurkje, dun als flinter
dat staat me nog wel voor de geest.
Daar onder bomen aan het water
werd er gekust, dan weer gepraat
over nu en over later
en over hoe het leven gaat.
Ik gaf me over aan haar handen
aan haar lach en al haar pracht
en voelde fel mijn wangen branden
van wat het toeval ons zo bracht.